Terug naar de roots van New Holland

Met zijn bijzondere gevoel voor techniek kocht Zimmermann in New Holland een oude paardenstal om daar een reparatiewerkplaats van te maken. Het dorp was in de veronderstelling dat hij paarden ging houden, maar al snel kwamen boeren er achter dat Zimmermann alles wat mechanisch was, kon repareren. Als hij kans zag om een machine te verbeteren, dan deed hij dat en dat werd gewaardeerd.
Lancaster County was een gebied met akkerbouw en veehouderij. Bij de boeren was behoefte aan een compacte molen waarmee ze hun graan en maïs konden malen. Er waren kleine molens om graan en maïskorrels te malen en een grotere versie om maïskolven te breken.
Zimmermann zag kans om beide in één molen te combineren. Het eerste jaar verkocht hij er 75 van. Voor de aandrijving werd hij dealer van de stationaire Columbus-motoren. Maar er was vraag naar handzamere motoren die je voor meer dingen kon gebruiken.

Vorstvrije motor

Daarop vond Zimmermann de vorstvrije motor uit. Hij bouwde een 1,5 pk motor die was geplaatst in een trogvormig frame voor het koelwater. Deze was aan de bovenkant breder dan onder waardoor bij vorst het ijs naar boven kon uitzetten zonder de motor te beschadigen.
Met zijn ‘New Holland Machine Works’ werden veel motoren en voermolens verkocht. Om zijn bedrijf uit te kunnen breiden, moest hij geld genereren en ging hij aandelen verkopen aan vrienden en aan klanten. Zo ontstond in 1903 de naam ‘New Holland Machine Company’.
In 1912 meldde de lokale krant dat de toekomst er voor New Holland nog nooit zo zonnig had uitgezien. Maar in 1914 trokken donkere wolken zich samen. De als Mennoniet opgegroeide Abe was bekeerd tot de Jehova’s getuigen en die voorspelden dat de wereld binnenkort zou vergaan.
Zimmermann verkocht daarom zijn aandeel in de onderneming en wachtte af wat er ging gebeuren. Toen bleek dat er niks gebeurde, keerde hij in 1916 weer terug naar de fabriek. Doch binnen een jaar was hij ook weer vertrokken.

Combine

Het was Edwin Nolt die New Holland een belangrijke impuls heeft gegeven. Als boerenzoon verliet hij op zijn 14e zijn school en ging thuis helpen met het dorsen. Op zijn 20e verjaardag kocht hij zelf een pas door Allis-Chalmers geïntroduceerde combine.
Een probleem was echter dat die het stro in zwaden over het land legde. In de prairiegebieden was dat geen probleem, daar had stro geen waarde. Maar in Pennsylvania wilden boeren het hebben als strooisel. Om zijn combine te kunnen gebruiken, moest hij iets vinden om het stro te verzamelen, anders had hij geen klanten.
De firma Innings uit Iowa maakte lichtgewicht persen. Op grond van veelbelovende verhalen kocht Nolt zo’n pers. Maar deze bleek in stro niet te werken. Daarna kocht hij een Case. Maar die was te log en er waren zwaardere trekkers en twee tot vier man nodig om ermee te werken.
In de daaropvolgende winter bouwde Nolt van de beschikbare materialen een eigen pers: de perskamer van Innes, de overbrengingen uit een Fordson-trekker en de knopers van een graanbinder. Begin 1937 ging hij er mee het veld in.
Na wat aanloopmoeilijkheden werkte het, maar de balen bleven te slap en vielen uit elkaar als je ze oppakte. Probleem was dat de baal in de pers niet onder druk bleef terwijl de knopers gingen binden. Pas later, toen er betere knopers kwamen die tussen de plunjerslagen door konden knopen, werd het een succes.
In 1938 bouwde Nolt vijf persen en een jaar later al dertig. Voor meer capaciteit en ruimte bracht hij de productie onder bij de New Holland Machine Company om aan de vraag te kunnen voldoen.
Het eerste model werd de New Holland Automation, waarvan er 20.000 van zijn gemaakt. Tot op de dag van vandaag worden er opraappersen gemaakt. In totaal zijn er ongeveer 725.000 van gemaakt.
Naast de persen werden nog meer machines gebouwd: er kwamen harken, schudders en mestverspreiders in het programma. Maar het begrip ‘one-man baling press’ werd steevast geassocieerd met New Holland.
Dit succes drong door tot Sperry Corporation, dat was gespecialiseerd in onderzoek en ontwikkeling in high tech-instrumenten met onder meer luchtvaartelektronica. Dit leidde in 1947 tot een overname van New Holland door Sperry. In de hierop volgende tien jaar werden er 42.000 persen geproduceerd.
Een bedrijf dat in 1940 bijna ten dode was opgeschreven als gevolg van crisis en oorlog en de daardoor ontstane schaarste aan staal, was weer een prominent fabrikant van landbouwmachines. Het was vooral gespecialiseerd in machines voor de ruwvoederwinning.
In 1950 was het model 77 de meest verkochte pers van het land. Aanvullend op de persen kwam New Holland in de jaren zestig met een zelfrijdende balenverzamelwagen.
In 1974 introduceerde New Holland zijn eerste rondebalenpers. Er waren twijfels over het nut en hoe men zo’n zware baal moest verwerken, maar uiteindelijk werd het systeem geaccepteerd. In 2007 kwam de 200.000-ste rondebalenpers uit de fabriek.
Over de huidige situatie zegt Bob Hatz: ‘We maken hier rondebalenpersen met variabele perskamer die aan de basis hetzelfde zijn als die we in Europa bouwen.’
Dan rijdt Hatz met ons naar de oude fabriek: ‘Begin jaren negentig is New Holland verhuisd naar een ruimere locatie buiten het dorp. De oude fabriek is vanwege zijn historische waarde aan de buitenkant in tact gebleven en inwendig verbouwd tot een appartementencomplex.’

Overname

Een belangrijke stap richting full-linerschap was de overname van het Belgische Clayson in 1964, gespecialiseerd in maaidorsers. In 1975 voegde New Holland er met de TR 70 (Twin Rotor) een nieuw concept aan toe, de rotorcombine. Deze had geen traditioneel dorssysteem met schudders, maar twee rotors in de lengte van de machine.
In 1986 werd New Holland door Sperry verkocht aan de Ford Motor Company en werd het een echte full-liner met ook trekkers. New Holland in Pennsylvania werd toen de wereldwijde hoofdvestiging. Kort daarna werd het Canadese Versatile overgenomen, met zware kniktrekkers.
In 1991 neemt het Italiaanse Fiat een meerderheid van 80 procent in Ford New Holland, een paar jaar later gevolgd door een volledige overname. Als in 1999 New Holland fuseert met Case-IH ontstaat de huidige CNH-groep met een wereldwijd full-linerprogramma voor de landbouw.