Meningen over wild zwijn blijven verdeeld

Maarten Leseman‘De provincie heeft een dilemma’, opende gedeputeerde Johan van den Hout het debat. ‘De wilde zwijnen in Brabant zijn niet uit te roeien, maar wat moeten we dan doen?’ Daarmee was de toon voor de discussie gezet.
Voor- en tegenstanders, groene- en donkergroene ecologen, boeren en beleidsmakers kwamen op een zondagmiddag bijeen. De zaal in een lege fabriekshal in Eindhoven was goed gevuld om het dilemma van de provincie met elkaar te bespreken.
De inleiding van ecoloog Johan Thisssen, de zelfbenoemde wildezwijnendeskundige, gaf duidelijk weer dat het met de wilde zwijnen in Nederland door de eeuwen heen op en af gaat. ‘Dan hebben we populaties van duizenden dieren, dan weer nul. Zo gaat dat. Maar voor nu: nul wilde zwijnen is een illusie.’
Volgens Thissen moet een automobilist niet uitwijken als hij een wild zwijn op de weg tegenkomt. ‘Dan eindig je tegen de boom en dat is een zwijn niet waard.’
Laat dat nu een van de argumenten zijn van burgers in De Kempen om de wilde zwijnen te willen bestrijden; het risico op ongelukken met verkeerde afloop zoals onlangs nog in Asten-Heusden. Voor boeren is de schade aan landbouwgewassen belangrijker.
Voor het debat was NVV-voorzitter Ingrid Jansen gevraagd te reageren. ‘We hebben in Nederland na een democratisch proces de nulstand afgesproken. Dan moeten we hier niet praten over accepteren dat er wilde zwijnen zijn en vervolgens leefgebieden gaan inrichten. Dat is de discussie verkeerd om voeren. We hebben nog lang niet alle middelen ingezet en uitgeprobeerd om de zwijnen buiten de Meinweg te beheersen. Laten we daar beginnen’, stelde Jansen.
De benadering van de NVV-voorzitter sprak directeur Nol Verdaasdonk van de Brabantse Milieufederatie (BMF) niet aan. Hij vindt dat je dieren die van oudsher in Noord-Brabant voorkomen, de ruimte moet bieden. ‘Een oud-bewoner die niet meer welkom is, dat past niet bij Brabant. Laten we zorgen dat het wilde zwijn een goede plek krijgt. Wilde zwijnen buiten de twee erkende leefgebieden is een succes van het Nederlandse natuurbeleid, maar we moeten de schade zo gering mogelijk maken.’

Rasters plaatsen

Toos Mijs-Craens uit Bladel is al jaren actief binnen ZLTO om de populatie wilde zwijnen te beheersen. Genuanceerd en gedegen voorbereid sprak zij gedeputeerde Van den Hout toe over het plaatsen van zwijnenrasters bij ecoducten. ‘U biedt de wilde zwijnen uit België een ‘snelweg’ naar Brabant door geen rasters te plaatsen.’ Het antwoord van Van den Hout beviel Mijs niet, maar de zaalmicrofoon was al weg.
‘Of er dan een Brabants zwijnenakkoord moet komen’, probeerde Van den Hout de discussie een andere wending te geven. Jansen: ‘Alleen dan als alle provincies meedoen.’
Arjan van der Zee van Staatsbosbeheer: ‘Alleen een lokaal, praktisch, in samenspraak opgesteld zwijnenakkoord heeft kans van slagen. Daarin zou moeten staan: handhaven van de nulstand, geen leefgebieden, actief beheren en accepteren dat er in Brabant af en toe een wild zwijn rondloopt.’