'Deel eens wat vaker een complimentje uit'

Ook de afgelopen jaren heb ik wel eens de wind van voren gekregen bij dingen die tegen zaten of als ik iets fout deed. Eerst kon ik daar dagen mee zitten, tegenwoordig schud ik het binnen vijftien minuten van me af. De laatste tijd ben ik er wel anders naar gaan kijken. Misschien omdat ik nu zelf een kind heb. Ik kan me niet voorstellen dat ik zo hard tegen mijn eigen kind zal gaan praten.

Op de opleiding vindt een deel van mijn klasgenoten ook dat het normaal is dat hun ouders zo tekeergaan als ze iets 'fout' doen of als het niet helemaal zo gaat als gepland. Zij geven aan dat het nu eenmaal zo druk is en dat hun ouder(s) onder zulke druk staan met al het werk en de bijbehorende rompslomp dat ze het wel begrijpen.

Gelukkig herkent een ander deel van mijn klasgenoten zich hier niet in. Natuurlijk krijgen zij het ook te horen als het niet helemaal goed gaat, maar vooral als het wel goed gaat. Een quote van een klasgenootje: 'Als ze tegen mij schreeuwen, blijf ik net zo lang wachten tot ze het netjes vragen voordat ik wat doe. Het heeft even geduurd, maar vaak vragen ze het nu gelijk op een normale wijze.' Zo kan het dus ook, je ouders opvoeden.

In december hadden we een dag op de opleiding waarbij de ouders mee mochten naar de les. Daarin werd gevraagd of er vaak complimenten worden uitgedeeld tijdens de dagelijkse gang van zaken. Een deel gaf aan dat het wel vaker zou mogen, maar dat er simpelweg niet bij stil wordt gestaan. Een moeder zei dat ze altijd aangeeft wat er goed gaat. Dat ze dat van huis uit ook had meegekregen: 'Pochen, pochen, pochen tot er niets meer te pochen valt en als er niets meer te pochen valt, zoek dan iets om mee te pochen.' Ik vind dat eigenlijk wel een mooie manier om met elkaar om te gaan.

Het ligt er dus wel aan uit welk gezin of bedrijf je komt. Ook hebben de voorgaande generaties een groot aandeel hierin. Hoe is er vroeger met de ouders omgegaan? En je werkt natuurlijk nauw samen als familie, ook daar ligt een verschil met een werknemer-werkgeverrelatie. Toch zou ik willen meegeven om eerst een keer (of tien) tot tien te tellen voordat je een keiharde reactie geeft. Als het ook anders kan natuurlijk.