Tweede Kamer wil af van focus op KDW in stikstofaanpak

Aanleiding voor de ChristenUnie-motie, die vooraf al steun kreeg van VVD en CDA, is het onderzoek van de Universiteit van Amsterdam (UvA) waaruit blijkt dat een groot deel van de ammoniakuitstoot uit veehouderijen in de stikstofdeken belandt. Daarom zou het demissionaire kabinet moeten overstappen van het beleid gebaseerd op de modelmatige KDW, op een aanpak gericht op de reductie van stikstofemissies.

Volgens indiener Kamerlid Pieter Grinwis (CU) bevestigt de uitkomst van het UvA-onderzoek een eerdere stellingname van professor Wim de Vries van Wageningen University & Research (WUR). Hij zei dat er alleen een reële relatie is te leggen tussen emissie en depositie van ammoniak binnen een straal van 500 meter van een boerenbedrijf. In de motie zit daarom een uitzondering besloten voor emissies die binnen die afstand vallen.

Minister Christianne van der Wal (Stikstof en Natuur) liet eerder al weten dat ze een verkenning naar een ander stikstofbeleid laat uitvoeren. In de aangenomen motie wordt de bewindsvrouw verzocht deze verkenning binnen een maanden naar de Kamer te sturen.

Erkende methodiek

In een eerder debat over de stikstofaanpak zei Van der Wal dat de KDW niet zomaar kan worden losgelaten, omdat het een internationaal erkende juridische methodiek is die van belang is bij vergunningsaanvragen. 'Het is de enige waarde die daarbij wordt geaccepteerd’, aldus de minister.

Wel erkende Van der Wal in dat debat dat de KDW als doelwaarde bij de gebiedsprocessen als 'knellend' wordt ervaren. Dat is de reden voor haar verkenning naar een alternatieve indicator voor de KDW. De aangenomen motie van Groep van Haga (BVNL) stelt voor om de KDW in te ruilen voor een ‘realistische stikstofdepositiewaarde’.

De Tweede Kamer ziet in de resultaten van het UvA-onderzoek geen reden om de piekbelastersaanpak een halt toe te roepen. Een motie van BBB die daarom vraagt, is verworpen.