'Waar is de Haagse spuitbus met WD-40?'

Toen maandag bekend werd dat de opkoopregelingen weer zijn vertraagd, vroeg ik me af wie of wat in Den Haag als WD-40 kan fungeren. Want de aanpak van het stikstofprobleem lijkt aan alle kanten vastgelopen. Het gekraak en gepiep vanuit het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit is inmiddels oorverdovend.

De eerste kraakjes vielen op toen Johan Remkes werd ingevlogen voor een 'second opinion' over een door hemzelf gestelde diagnose. Een echt schurend geluid klonk na de recente verkiezingsuitslag. Toen het CDA begon te twijfelen over het coalitieakkoord kwam er een ratelend geluid bij. Sinds de vertraging van het Landbouwakkoord kringelt er rook uit de lagers.

Vorige week kwam de oppositie met haar eisenpakket voor de goedkeuring van het transitiefonds; nodig in de Eerste Kamer. Ook dat bleek bepaald geen smeerolie. Na het reces volgt straks het zoveelste urenlange stikstofdebat.

Nu ook de opkoopregelingen wederom zijn vertraagd – dit moeten de werkelijke eerste stappen in de stikstofaanpak worden – schieten de vonken alle kanten op en sukkelt de stikstofaanpak richting de vluchtstrook. Daar staat nu een puffend en rokend vehikel. Wachtend op reanimatie.

Degene met de spuitbus WD-40 in handen is minister Christianne van der Wal. Zij zal eind mei, wat nu de verwachting is, met echt aantrekkelijke opkoopregelingen moeten komen. Opkoop is niet leuk, maar kan wel lucht geven aan de blijvers. Het kan het smeermiddel zijn waarmee dit vastgelopen dossier weer op gang kan worden geholpen.