Mestverwerkingsplicht en natuurterrein

Het bedrijfsoverschot wordt als volgt berekend: de hoeveelheid mest (in fosfaat) die de dieren op het bedrijf naar verwachting zullen produceren in een kalenderjaar, verminderd met de fosfaatgebruiksruimte voor landbouwgrond én de hoeveelheid fosfaat die op de bij het bedrijf in gebruik zijnde natuurterrein mag worden uitgereden.
Natuurterreinen tellen dus mee als plaatsingsruimte in het kader van de mestverwerkingsplicht. Dit is in tegenstelling tot het stelsel van gebruiksnormen, dat alleen uitgaat van landbouwgrond.

Fosfaatruimte

De fosfaatruimte per hectare natuurterrein is afhankelijk van het beheersregime. Check dit in bijvoorbeeld de beheersovereenkomst of het pachtcontract.
De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) heeft schriftelijk aangegeven dat voor de fosfaatgebruiksruimte de maximale kilo's fosfaat per hectare die volgens het beheersregime gelden leidend zijn. Indien in het contract geen kilo's fosfaat per hectare worden vermeld, geldt de norm van 70 kilo fosfaat per hectare natuurterrein.
In veel contracten wordt het beweiden volgens een maximale veebezetting (GVE per hectare) toegestaan en/of het aanwenden van een bepaalde hoeveelheid vaste mest (ton per hectare). Meestal worden bij deze voorwaarden geen kilo's fosfaat per hectare genoemd. In deze gevallen geldt dan de norm van 70 kilo fosfaat per hectare.
RVO heeft ook aangegeven dat in het kader van de mestverwerkingsplicht de fosfaatproductie van de dieren die worden uitgeschaard naar natuurterreinen moeten worden meegeteld.