‘Ze nemen vaak een flesje mee’

‘We zijn naar een informatiedag in Wageningen geweest en hebben wijngaarden bezocht. BLGG gaf een positief advies over de geschiktheid van de grond. Later hoorden we dat monniken van het klooster van de Johannieter Orde dat hier 1.100 jaar geleden stond, ook aan wijnbouw deden.’
Om contacten te leggen en materialen in te kopen, ging het echtpaar naar de Weinmesse in Stuttgart. ‘Daar leerden we een wijnboer uit Duitsland kennen die bereid was om ons het oogstjaar mee te laten lopen om de fijne kneepjes van het vak te leren. In 2004 hebben we een proefveld aangelegd, in 2005 plantten we 2 hectare aan en in 2006 nog eens 1 hectare’, zegt Baan.
‘We hebben hier gemiddeld meer regen dan in Duitsland, het grondwaterpeil is hoger en we zitten hier dicht bij de Regge’, somt de onderneemster op. ‘De eerste twee jaar vielen niet tegen; juist door het droge voorjaar konden de wortels meteen op zoek naar water. In 2006 hadden we geleende tanks en daarin is het gistingsproces niet goed verlopen. Inmiddels hebben we onze eigen dubbelwandige tanks die we kunnen koelen en hebben we het gistingsproces beter in de hand.’
In 2007 konden de Baans hun eerste echte goede oogst binnenhalen. De wijn die ze daarvan maakten was goed, maar ze hadden onvoldoende afzetmarkt. ‘We verbouwen de druiven, persen, bottelen en doen de verkoop zelf. Maar daar kunnen we niet van leven’, legt Baan uit.
‘Vanaf het begin kregen we te horen dat ‘Nederlandse wijn niet te zuipen is’. Langzamerhand wordt dat gelukkig beter. In het begin hielden we wekelijks een proeverij op een bungalowpark hier in de buurt om dat vooroordeel weg te nemen. Nu houden we alleen nog proeverijen op onze eigen locatie, waarbij we samenwerken met GiftFor2. We krijgen het hele jaar door redelijk wat aanmeldingen.’
Omdat bij de proeverijen alcohol wordt geschonken, heeft het stel een horecavergunning. ‘We hebben een terras, waar mensen niet alleen wijn kunnen drinken, maar ook koffie, thee en andere drankjes, samen met Belgisch ijs van het IJsboerke en appelgebak. We hebben een aanlegsteiger in de Regge, zodat kanovaarders en roeiers ook langs kunnen komen. In september hebben we een open dag en een wijnfeest.’
Het werk in de wijngaard is arbeidsintensief. ‘Van december tot februari zijn we bezig met de wintersnoei, daarna binden we loten aan waarvan we een jaar later willen oogsten. We houden de onderstammen schoon en de ondergrond vrij van onkruid. Vanaf juni spannen we draden om de ranken te leiden en na de langste dag begint de zomersnoei, die we iedere twee weken moeten herhalen. Die werkzaamheden doen we met zijn tweeën, geholpen door onze twee volwassen zoons. De oogst is van half september tot half november, en die doen we samen met vrijwilligers’, zet Baan uiteen.

Witte en rode druiven

In de wijngaard staan witte en rode druiven, allebei ongeveer de helft. ‘Onze belangrijkste witte druif is de Johanniter. Daarnaast hebben we Phoenix en Solaris, maar daarvan valt de opbrengst tegen, zodat we die gaan vervangen door Sylvaner. Als rode druiven hebben we Regent, Rondo, Frühburgunder en Cabernet Dorsa.’
De vrijwilligers zijn voor een groot deel afkomstig uit campers van de camperplaats die in juli 2010 officieel is geopend. ‘Omdat we onvoldoende inkomsten uit de wijngaard konden halen, zijn we op zoek gegaan naar een extra activiteit die voor ons niet meer werk zou betekenen. We hebben 25 plaatsen met een sanitairgebouw’, zegt de onderneemster.
‘We hebben het hele jaar door bezoekers uit heel Europa, maar vooral uit Duitsland. Ik vind het gezellig, zo veel mensen om me heen. En ze nemen vaak een flesje mee als ze vertrekken.’