‘Vragen burgers goed beantwoorden’

Woon je als burger in de buurt van een veebedrijf, dan zul je je best wel eens afvragen of die fijnstof of sterke geur wel goed zijn voor je gezondheid. Ook zaken zoals antibioticaresistentie, MRSA-bacteriën en de risico’s van ESBL op vlees houden mensen bezig.
‘Bij deze thema’s zijn veel verschillende partijen betrokken’, zegt Heleen Prinsen, specialist diergezondheid bij LTO. ‘Denk aan gemeenten, provincies, GGD, maatschappelijke organisaties en LTO. Elke instantie laat weer een ander geluid horen. Soms staat die informatie haaks op elkaar. Daardoor weten mensen niet meer welk geluid waar is. Met het kennisplatform willen we bij elke kwestie één onafhankelijk bericht publiceren.’
Dit bericht is wetenschappelijk onderbouwd door specialisten. De informatie moet dus echt kloppen. Om dat te realiseren worden in het platform wetenschappers bij elkaar gebracht. Eenduidige berichtgeving voorkomt dat er negatieve en onjuiste verhalen in de maatschappij ontstaan.
Bij een kennisplatform hoort ook een website met dossiers en lijsten met veelgestelde vragen. Verder zal het platform actief informatie gaan verspreiden via social media. Als het televisieprogramma Zembla bijvoorbeeld een uitzending besteedt aan antibioticaresistentie bij pluimvee, dan kan het platform op voorhand al wetenschappelijke berichten over dit thema verspreiden.
‘Je zorgt ervoor dat mensen gevoed worden met informatie dat klopt’, zegt Prinsen. ‘Je legt uit hoe het werkelijk in elkaar zit. Mocht zo’n tv-programma de sector negatief en onvolledig in beeld brengen, dan kun je mogelijk een grote hetze beperken.’

Hapklaar antwoord

Toon van Hoof, portefeuillehouder Diergezondheid van LTO, is voorstander van het Kennisplatform. ‘We zien dat gezondheidscriteria meegewogen gaan worden bij vergunningsaanvragen van veebedrijven.’ Hij verwijst naar het wetsontwerp van Dijksma waarbij provincies en gemeenten het aantal dieren op een veebedrijf kunnen reguleren in het belang van de volksgezondheid. ‘Het is dan wel belangrijk dat we concreet weten wat de impact van een veebedrijf is op de gezondheid van mensen.’ Er moeten volgens hem hapklare antwoorden komen.
Het IRAS (Risk Assement Sciences) deed een groot bevolkingsonderzoek naar gezondheidsproblemen van omwonenden van intensieve veebedrijven. Het RIVM voert nu een vervolgonderzoek uit. Ook rondom Q-koorts is inmiddels veel wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd.
Al die resultaten moeten volgens Van Hoof worden gebundeld in het Kennisplatform.

Geldsom

Hoe mooi het project ook klinkt, het is nog niet zeker of het werkelijk van de grond komt. Het is de bedoeling dat de kosten van het project worden betaald door de overheid, de veehouderijsector en de provincies en gemeenten. Ze krijgen elk een derde deel voor hun rekening: een bedrag van 430.000 euro. Dit geldt voor een traject van twee jaar.
Maar volgens Toon van Hoof wordt het vanuit de veehouderij heel lastig om die geldsom op te hoesten. ‘Doordat de productschappen worden afgeschaft, zijn er geen middelen meer beschikbaar voor dergelijke projecten. Omgerekend gaat het slechts om een tientje per veehouder. Maar ja, ga dat maar eens bij ze ophalen. Ik heb geen idee hoe we dit moeten oplossen.’