Beleid natuurmonumenten soepeler

Danielle RoebroekUitgangspunt blijft het voorkómen van een toename van stikstofdepositie op enige plek in een beschermd natuurmonument. Wel kunnen in relatie tot het standstill-principe voortaan twee referentiesituaties worden gehanteerd.
Het beleid is van toepassing op de drie beschermde natuurgebieden waarop de Natuurbeschermingswet van toepassing is en die niet tevens Natura 2000 zijn. Het betreft de Rouwkuilen (gemeente Venray), Grasbroek (gemeente Sittard-Geleen) en de Hoge Fronten (gemeente Maastricht).

Toezegging

Het nieuwe toetsingskader is een uitwerking van de toezegging aan de LLTB en aan Statenlid John Verhoijsen (CDA) om het beleidskader voor de staatsnatuurmonumenten meer gelijk te trekken met het beleid voor Natura 2000-gebieden. Uitgangspunt voor het nieuwe beleid blijft het standstill-principe; de ammoniakdepositie mag niet toenemen. Deze standstill is te realiseren door interne of externe saldering. Tot nog toe werd daarbij alleen de datum van aanwijzing van het natuurmonument als referentiedatum gebruikt.
LLTB-bestuurslid Mark Tijssen: ‘Die datum van aanwijzing ligt decennia geleden. Daarom was de vergunde situatie toen vaak onduidelijk, zowel voor het bedrijf dat nu wil uitbreiden als voor bedrijven waarmee eventueel gesaldeerd kon worden. Saldering en uitbreiding van dieren was daardoor onevenredig moeilijk.’ De aanwijzing voor Grasbroek stamt uit 1985, de Rouwkuilen vond in 1979 plaats.
In het nieuwe beleid krijgt de ondernemer de keuze van een referentiedatum: óf de datum van aanwijzing van het natuurmonument óf de laagst vergunde situatie tussen 7 december 2004 en de datum van het besluit op de Natuurbeschermingswetaanvraag. Tijssen: ‘Dat laatste is ook het toetsingskader voor Natura 2000. Het biedt veehouders meer mogelijkheden om een onderbouwde aanvraag in te dienen.’