'Ook tuinder verdient TenneT-korting op transportkosten'

Nederland stapt razendsnel over op groene stroom. In 2000 kwam meer dan 95 procent van het totale landelijke stroomverbruik uit fossiele brandstoffen. In 2025 gaat het om minder dan 50 procent. Mooie cijfers, maar het had beter gekund én gemoeten.

Inmiddels wachten zo’n 20.000 bedrijven op een passende netaansluiting, met grote negatieve gevolgen voor de economie. Daarnaast lopen de transportkosten voor ondernemers snel op als gevolg van de investeringen in nieuwe netwerken.

De stap die TenneT heeft gezet, is een zeer belangrijke voor ondernemend Nederland. Het zou onmiddellijk van toepassing moeten worden voor alle ondernemers die op de juiste momenten extra netcapaciteit beschikbaar kunnen maken: de zogenoemde congestieverzachters.

Maar het initiatief TenneT geldt alleen voor grootverbruikers die zijn aangesloten op het hoogspanningsnetwerk. Ben je aangesloten op het laag- of middenspanningsnetwerk, zoals tuinders, dan kom je hier niet voor in aanmerking.
Er is momenteel geen gelijk speelveld.

Alleen infrastructuurpartijen worden beloond, terwijl ook andere ondernemers flexibel kunnen omgaan met energieverbruik, met name tuinders. Zij kunnen hun installaties niet alleen inzetten voor hun eigen productie, maar ook als virtuele batterij om het net te ondersteunen. Zo helpen ze mee aan een stabiel energiesysteem en dragen ze actief bij aan de energietransitie.

Geen financiële erkenning

In sommige regio’s, zoals Utrecht, worden bedrijven al verplicht om mee te doen aan congestiemanagement. Maar een financiële erkenning, zoals korting op transportkosten, blijft uit. Toch ziet de overheid hun bijdrage nog niet als gelijkwaardig.

Het is begrijpelijk dat de overheid batterijprojecten als infrastructuur beschouwt. Deze projecten zijn namelijk speciaal ontwikkeld voor één doel: het balanceren van het net. Ondernemers in de glastuinbouw hebben primair een ander doel: hun bedrijfsvoering. Dat maakt het verleidelijk om deze ondernemers vooral als ‘gebruikers’ te zien. Maar die denkwijze doet geen recht aan de praktijk.

Glastuinders zetten hun installaties flexibel in en stemmen hun verbruik af op het elektriciteitsnet. Zo helpen zij het energiesysteem stabiel te houden, net zoals batterijontwikkelaars. Het grote verschil? De een wordt financieel erkend als netwerkondersteuner, de ander niet.

Maar nu zoveel ondernemers en huishoudens laten zien dat ze graag willen overstappen op groene stroom, moet de overheid verder kijken dan alleen makkelijke regels. Er moet beleid komen dat ervoor zorgt dat iedereen die bijdraagt aan de netbalans wordt beloond, ongeacht hun aansluiting.

Een eerlijke beloning, naar rato van de bijdrage aan de netbalans, maakt het systeem transparanter en stimuleert beter gebruik van wat er al is. Want juist het slim inzetten van bestaande installaties is sneller, goedkoper en duurzamer dan het bouwen van nieuwe infrastructuur. Dat is goed voor het klimaat, de economie en de belastingbetaler.