'Ineens is alles anders en dat is wennen'

Het stoppen is een bewuste keuze geweest. Ik ben bang voor een koude sanering als gevolg van het afschaffen van de derogatie. Mest was de reden van het stoppen, stikstof bood me de mogelijkheid.

Het grootste deel van de melkkoeien is naar één bedrijf gegaan en daar ben ik blij mee. Het voelt alsof mijn veestapel daar verder gaat. Mijn koeien zullen daar efficiënter en voor een lagere kostprijs melk produceren dan bij mij en ik weet zeker dat er goed voor ze zal worden gezorgd. Ik wens de nieuwe eigenaren oprecht alle succes van de wereld met hun aankoop.

Het is zoeken naar een nieuwe identiteit en een nieuwe plek in de maatschappij. Die heb ik nu nog niet gevonden. Eerst zorgen dat ik thuis alles op orde krijg en dan op zoek naar een baan die me past.

De grond blijf ik houden, dus ik blijf ik toch nog wel boer. Alleen zonder koeien. Dat ik geen koeienboer meer ben, verandert wel veel van waar mijn leven om draaide. Zo heb ik me afgevraagd waarmee ik deze column nu moet ondertekenen. Timo Burgers, melkveehouder kan niet meer. Wordt het dan Timo Burgers, mens? Of Timo Burgers, akkerbouwer?

Waar ik mij van bewust ben, is dat veel mensen onder slechtere omstandigheden zijn gestopt dan ik. Ik ben geen PAS-melder, ik ben niet failliet gegaan. Als ik mezelf ga beklagen in toekomstige columns, zal ik er een leeswaarschuwing boven zetten: onderstaande column bevat de klaagzang van een boer die vrijwillig en tegen een vergoeding is gestopt.

Op dit moment voelt het raar en leeg zonder koeien. En ook echt niet leuk, want ik was met overtuiging koeienboer. Dat zal in de toekomst vast veranderen. Er kwamen van alle kanten bedreigingen op ons af. Nadat de keuze was gemaakt om te stoppen, waren er ineens allerlei kansen en werken met kansen is veel leuker dan weken met bedreigingen.

De komende tijd ga ik aan de gang met de aanschaf van grotere machines waarmee ik makkelijker mijn grond kan bewerken als alles wordt geploegd. Er zijn fiscaal gunstige mogelijkheden om dat te doen met de opbrengst van de stoppersregeling. Daarnaast is er ook nog een subsidie waar ik misschien gebruik van kan maken voor de aankoop van machines. Ik kan het me dus veroorloven om spullen te kopen die ik als melkveehouder nooit had kunnen betalen. We leven in een rare wereld.