Marokko neemt voortouw op tomatenmarkt

Vooral de Spaanse tomatenteelt ondervindt de gevolgen van de groeiende concurrentie uit Marokko. Dit schrijft het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit op de website Agroberichten Buitenland. Basis voor de berichtgeving is een Spaanse artikel over concurrentieposities op de internationale tomatenmarkt. Spaanse telers pleiten voor een reorganisatie van de eigen sector met meer focus op marketing en minder op alleen maar veel blijven produceren.

In Marokko is het areaal kastomaten de afgelopen tien jaar bijna verdrievoudigd van 5.500 hectare tot net geen 14.000 hectare. In 2022 exporteerde Marokko zo'n 740.000 ton tomaten, waarvan 560.000 ton naar de Europese Unie. Het exportvolume is ongeveer 75 procent van de totale productieomvang. Belangrijke exportbestemmingen zijn Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Spanje en Rusland.

Vooral de export naar het Verenigd Koninkrijk laat zien hoe Marokko zijn marktpositie heeft verbeterd. In 2022 was het land de belangrijkste leverancier van tomaten met een volume van 82.000 ton. Nederland en Spanje volgden met respectievelijk 77.000 ton en 41.000 ton. In het Spaanse artikel wordt een vergelijking gemaakt met de export van tomaten naar de Verenigd Koninkrijk in 2017. Toen leverde Marokko 49.000 ton, Nederland was nog de grootse exporteur met 176.000 ton en Spanje was nummer twee met 111.000 ton.

Profiteren van tariefverlaging

Volgens analisten profiteert Marokko van de tariefverlagingen die de Europese Unie tien jaar geleden heeft doorgevoerd voor onder meer de invoer van tomaten. Europese handelsorganisaties vragen de Europese Commissie al langer om de importregels voor tomaten uit Marokko te herzien. De laaggeprijsde tomaten zijn een punt van zorg voor toonaangevende exportlanden zoals Spanje, Nederland en Italië.

Ondanks het grote aanbod uit Marokko is in Spanje het areaal tomaten afgelopen teeltseizoen licht gegroeid naar 7.700 hectare. Almería is het belangrijkste teeltgebied met 5.700 hectare tomaten onder plastic. Spanje heeft hiermee vooral geanticipeerd op de daling van het areaal in Nederland vanwege de hoge energieprijzen. Overigens verwachten de Spanjaarden wel dat Nederland zijn productiecapaciteit en concurrentiepositie op korte termijn weer herstelt.