Bandhark vestigt zich naast rotorhark

Achtergrond Mechanisatie Frits Huiden 10 jun 2020 om 12:20uur

De animo voor de bandhark groeit. Merken als ROC en Kuhn zijn er al jaren. Daarna kwamen SIP, Oxbo/Ploeger, Sigma 4 en Reiter. Na de strijd tegen de traditionele markt, is er nu acceptatie en stappen concurrenten in.

Het pionierswerk om het systeem te verkopen, is veranderd in verkoop op prijs, kwaliteit en service rondom een merk. Dit was voor importeur Landkracht Agri in het Overijsselse Hellendoorn het moment om in te stappen met het merk ROC.

'Ik was altijd al geïnteresseerd in de bandhark, maar het kwam nooit echt van de grond. Nu is de markt er wel rijp voor', vertelt eigenaar Joost ter Horst van Landkracht Agri. De importeur heeft diverse merken in zijn pakket, zoals Sauter, He-Va en Busa.

Zo'n vijftien jaar geleden kwamen de eerste ROC-bandharken al naar Nederland, maar een echte importeur was er nog niet. Vrijwel tegelijk met Landkracht Agri is Fliegl-importeur Pauwels ook de importeur geworden van ROC voor België.

De markt is nu wel rijp voor de bandhark

Joost ter Horst, eigenaar van Landkracht Agri

Schoner harken

ROC bouwt bandharken met werkbreedtes van 3,8 tot 12,2 meter breed. Voordeel van de bandhark is de schone werking. In plaats van het gras naar het zwad toe te slepen, zoals een rotorhark doet, raapt de pick-up het gras direct op en wordt het op de band gelegd. Deze band legt het af in een zwad in het midden van twee pick-ups of via zijafleg naar een van beide zijdes van de machine. Dat geeft flexibiliteit en ook een vol zwad bij minder opbrengst.

De bandhark maakte al opgang bij telers van vlinderbloemige gewassen, zoals alfalfa, luzerne en klaver. De eiwitrijke bladen waar het om te doen is, blijven door het oprapen en de transportband gespaard. Ook zou een bandhark door het oprapen in plaats van verslepen schoner werken en dus minder ruw as in de kuil werken.

Sneller rijden

Gevolg is dat je ook sneller kan rijden en dus per meter werkbreedte een hogere capaciteit hebt. Snelheden tot 18 kilometer per uur zijn geen uitzondering, terwijl een rotorhark met 12 tot 14 kilometer per uur wel aan zijn top zit.

Een perceel moet zich uiteraard wel voor de hoge capaciteit lenen, zoals voor alle machines geldt. Bij greppels moet je ook voor de laatste overgebleven meter een extra werkgang maken en alleen op vlakke percelen kun je snel rijden.

Hoge aanschafprijs

Gemeenschappelijk nadeel is de hoge aanschafprijs van doorgaans 60.000 tot 80.000 euro. Voor dat geld kan ook een kleine vierrotorhark worden gekocht. De capaciteit is vergelijkbaar. Landkracht Agri heeft inmiddels drie harken afgeleverd en nog eens twee harken op voorraad.

Nieuwe Oogst probeerde het kleinste model, de RT730. Het is een compacte machine met twee pick-ups van elk 2,95 meter breed. De zwadbreedte is dan 1,3 meter. Verschil met de concurrentie is het ontbreken van een doorvoerrol. Het gras wordt direct vanaf de pick-up op de band gelegd.

In transport blijft de bandhark redelijk compact. De transportwielen zijn geveerd. © Frits Huiden

De pick-up beschikt over zes gestuurde tandbalken en dunnere tanden die door een dubbele buiging het gewas echt op de band scheppen. Een doorvoerrol is daardoor niet nodig. Onder de pick-up dienen de glijsloffen alleen als back-up. Het gewicht wordt gedragen door massief rubberen wielen die pendelend in een tandem zijn opgehangen.

De pick-up rust op massief rubberen wielen. Glijsloffen zijn er alleen als back-up. © Frits Huiden

Eenvoud in onderhoud

De dwarsafvoerband is opgebouwd uit veel delen en hoeft dus niet compleet te worden gedemonteerd bij schade. De aandrijving gaat via nestwielen. Hier moet dus minder vuil ophopen dan bij een aandrijfrol, die een band uit één geheel vaak heeft. Deze band hoeft ook niet op hoge spanning te staan om te functioneren.

Ook lagers uit de pick-up zijn vlot te vervangen. Bouten zijn met één hand vast te zetten. Alle leidingen van het eigen hydraulieksysteem zijn veelal weggewerkt in het frame. De transportwielen zijn niet meesturend. Omdat de machine kort genoeg is, blijkt dit ook niet nodig. De viercilinder John Deere 6120R draait met de hark haaks door een bocht, zonder met de wielen in de dissel te grijpen.

Gestuurde transportwielen zijn niet nodig. De trekker kan haaks door de bocht. © Frits Huiden

Vering op veld en weg

Zowel transportwielen als pick-ups zijn geveerd via hetzelfde hydraulische veersysteem. Het volumineuze hooi dat we bij elkaar harken, vindt eenvoudig zijn weg via de open constructie onder de dissel en tussen de transportwielen. Op de kopakker stopt de band bij het heffen, zodat het gewas dat daar nog op ligt weer mee gaat naar het volgende zwad. Zo zullen er minder zware zwaden op de kopakker ontstaan.

De ROC weegt ongeveer 3 ton. Voor een bandhark is dat niet eens zoveel. Merken met grotere modellen van meer dan 9 meter kunnen ruim 9 ton wegen. Deze ROC kost 70.000 euro. De machine is dan wel voorzien van opties als luchtberemming.