Echt schone handen en zeeën van tijd

Onze vervanger kan als het moet, het allemaal overnemen, maar eigenlijk hadden we deze werkzaamheden na onze vakantie zelf willen oppakken. Misschien kan dat dat straks ook, maar we hebben momenteel nog geen idee wanneer we terug kunnen naar Nederland.

Ondertussen heeft manlief voor het eerst in 37 jaar echt schone handen. Verder hebben we zeeën van tijd maar vanwege de totale ‘lockdown’ helaas weinig armslag om het schiereiland intensief te verkennen.

Gele heuvels

Voor onze vakantie hadden we nog het plan om collega-veehouders in dit land te bezoeken. Helwi Tacoma, die voor Nieuwe Oogst columns over zijn melkveebedrijf in Nieuw-Zeeland schrijft, had ons van adressen voorzien. We zijn immers benieuwd hoe het melkveehouders hier vergaat. We zien veel melkveebedrijven met grote koppels koeien. Veel Jerseys ook.

De bedrijven liggen er niet allemaal florissant bij. Misschien is dat maar uiterlijke schijn en gaat men wat relaxter om met het opruimen en onderhoud van erf en gebouwen. We zijn er nieuwsgierig naar. En ook naar de impact van de enorme droogte waar vooral het Noordereiland de hele zomer al onder lijdt.

De heuvels zijn geel, in veel gevallen is er geen sprietje groen te bekennen. Dat geeft een heel andere aanblik dan de plaatjes die de reisgidsen beloven. Er wordt volop bijgevoerd in de weilanden, terwijl we maar weinig kuilen en plastic balen bij de boerderijen zien liggen. Alsof de wintervoorraad al voor een deel is opgevoerd.

Maar ja, je mag hier de weg niet op, tenzij het echt noodzakelijk is. Nu kun je de gok wagen en toch gaan rijden, maar we respecteren de coronaregels van het thuisland. De Nieuw-Zeelanders zelf houden zich strikt aan de in onze ogen wel erg stringente voorschriften.

Boodschappen doen

Gelukkig ligt ons vakantiehuisje in de natuur. Er zijn veel wandeltrails, die op korte afstand van ons vakantieadres beginnen. We kunnen onze energie goed kwijt. Tijdens de hikes worden we iedere keer weer verrast door geweldige uitzichten. Dat verveelt nooit.
Verder hebben we de taken in ons huishoudinkje verdeeld. Evert doet de boodschappen.

Thuis komt hij amper in een supermarkt, maar hier dus wel. Het kan verkeren. En daarmee is hij ook geruime tijd onder de pannen want boodschappen doen in het kleine supermarktje in Coromandeltown kost veel tijd.

Er mogen maar een paar mensen tegelijk de supermarkt in. De rijen zijn erg lang, je staat zomaar een uur te wachten. Iedereen doet dat geduldig. Ondertussen maakt mijn boer af en toe een praatje met de vriendelijke bedrijfsleider, die hem al herkent. De bedrijfsleider werkte in een vorig leven als melker. Zo heb je wat te bepraten. De wereld is klein.

• Lees ook: Als boer ben je dus niet onvervangbaar

Verder koken we uitgebreid, doen we spelletjes, lezen we, houden we de boel een beetje schoon en netjes, appen en mailen we met deze en gene en tik ik een blogje voor Nieuwe Oogst.

De laatste activiteiten gaan met horten en stoten want het internet in het vakantiehuisje is beroerd. We hebben een laptop mee, de kinderen kunnen er in principe op werken voor studie en onderzoek. Gelukkig denkt onze huisbaas mee. Hij heeft een kantoortje in het dorp waar het internet beter is. De kinderen mogen daar werken. De een in de ochtend, de andere in de middag. Zo hebben we met elkaar toch een bepaald ritme gevonden.....

Wordt vervolgd