Meer het mes op tafel, niet in onze portemonnee

Dit zijn partijen waar we op andere plekken samen mee proberen op te trekken en waar zo'n oplossing uitgesloten is. Wat mij betreft: wij uit het overleg of zij uit het overleg.

In de klimaatdiscussie denkt LTO mee om het deel van de landbouw in te vullen. Onder randvoorwaarden (geld en beleidsruimte) waren in elk geval twee sectoren bereid na te denken over verdergaande mogelijkheden. Het klimaatberaad draait het om en geeft de land- en tuinbouw een hogere opgave. Dat is onacceptabel.

Binnen het biodiversiteitsplan is een randvoorwaarde dat er een verdienmodel, lees geen achteruitgang in inkomen, komt, betaald door de consument of burger. Alle waardering ten spijt ook van onze minister Carola Schouten (LNV) zie ik dat op vrijwillige basis nog niet gauw gebeuren.

Zijn er geen voorbeelden waar het wel lukt? Ja, voor de extra inspanningen van vrije-uitloopeieren wordt extra betaald in de markt. Ondernemers doen mee of niet en als de markt overvoerd wordt, gaat de premie omlaag tot er weer vraag is. Zo moet het ook gaan bij onze inspanningen voor maatschappelijke wensen. Als de supermarkt een betere prijs betaalt voor een product met meerwaarde, speelt de ondernemende boer daarop in.

Tot die tijd zal het voor LTO zaak zijn het mes meer op tafel te zetten of anders gaat het mes in onze portemonnee. Dat zal niet mijn inzet zijn.