Reductie broeikasgas ook relevant voor akkerbouw

In 2018 moet Nederland een klimaatplan aanleveren bij de Europese Commissie over hoe broeikasgassen in onder andere de land- en tuinbouw zijn te reduceren.

1 Wat is er in Parijs afgesproken?

De wereldleiders hebben afgesproken dat de aarde maximaal 2 graden of liever 1,5 graden mag opwarmen. De EU streeft naar 80 procent CO2-reductie in 2050 ten opzichte van 1990. Tegelijkertijd mag de voedselproductie voor de wereldbevolking niet in het gedrang komen. Landen stellen elk jaar 100 miljard dollar beschikbaar om de CO2-uitstoot te verminderen en klimaatverandering tegen te gaan.

2 Wat is de rol van de Nederlandse land- en tuinbouw?

De land- en tuinbouw in Nederland was vorig jaar goed voor 13 procent van de jaarlijkse uitstoot van broeikasgassen. De melkveehouderij en de glastuinbouw hebben hierin een belangrijk aandeel. Dit hangt samen met de methaanuitstoot van koeien en het energieverbruik in de glastuinbouw.

3 En de akkerbouwsector?

Voor akkerbouwproducten bestaat de uitstoot van broeikasgassen vooral uit energieverbruik, de productie van stikstofkunstmest (CO2) en de uitstoot van lachgas bij bemesting (N2O). Lachgas heeft daarbij een 265 keer grotere impact op de opwarming van de aarde dan CO2. Dit maakt de discussie over klimaat en reductie van broeikasgassen ook voor de akkerbouwsector relevant.

4 Wat is er in deze sector al bereikt?

In de periode 1990-2014 is de emissie in de akkerbouw ongeveer gehalveerd. Dat komt mede omdat de productie van stikstofkunstmest is verbeterd. Zo heeft fabrikant OCI bij de productie van kunstmest maar de helft van de emissie vergeleken met andere producenten.

Efficiënt bemesten en een hoge opbrengst per hectare zorgt ook voor een lage CO2-foodprint per kilo product. Gewasbescherming telt weinig mee qua energie.

5 Zit er verschil tussen akkerbouwgewassen?

Ja. Per kilo aardappelen is het broeikaseffect bijvoorbeeld kleiner dan per kilo tarwe. Als we kijken naar alle akkerbouwgewassen in Nederland, dan loopt de bijdrage per gewas parallel aan de arealen.

Internationaal zijn er grote verschillen in bijvoorbeeld de opbrengst aan tarwe per hectare en de opgebrachte hoeveelheid stikstof. De bodem uitputten is niet duurzaam, maar goed als je kijkt naar het broeikaseffect.