Doorbraak in resistentieveredeling septoria

Deze vinding kan een doorbraak betekenen voor de veredeling van nieuwe tarwerassen, schrijft de Engelse website Farming News. De problemen met de schimmelziekte septoria in tarwe dateren vanaf ongeveer de Tweede Wereldoorlog. Bladaantastingen door septoria kunnen een behoorlijke opbrengstderving veroorzaken.

De Britse onderzoekers James Brown en Lia Arraign van het John Innes-onderzoeksinstituut in Norwich stelden vast dat de genen die in tarwe zorgen voor opbrengstverhoging nauw verwant zijn aan de genen die de vatbaarheid van septoria bepalen.

Op basis van een genetische inventarisatie ontdekten ze dat rassen met een bepaald gen voor hogere opbrengsten ook gevoelig zijn voor aantastingen van septoria.

Zij voerden hun onderzoek terug tot de rassen Heines Peko en Cappelle Desprez die vooral in de jaren '50 in Engeland werden geteeld. Een kruising tussen beide rassen vormt de basis van het huidige rassenassortiment. Daardoor blijkt nu dat met de veredeling voor hogere opbrengsten ook steeds de vatbaarheid voor septoria is ingekruist.

Gebrek aan genetische variatie

Brown en Arraign wijzen met hun onderzoek erop dat de problemen met septoria in tarwe voor een groot deel te wijten zijn aan een gebrek aan genetische variatie in het gewas. In de loop van de jaren zijn veredelaars wel steeds bezig geweest met het selecteren op verminderde gevoeligheid voor septoria. Maar daarbij bleef wel het verband bestaan tussen hoge opbrengsten en de vatbaarheid voor de schimmelziekte.

Inmiddels zijn in het Britse onderzoek op het genoom van tarwe zo'n tien genen gevonden die een positief effect op de opbrengst niet of nauwelijks combineren met extra vatbaarheid voor septoria. Met deze genen moet het op termijn mogelijk zijn om een goede resistentie tegen septoria in te kruisen met behoud van productiecapaciteit.