Jannes is de weg nu volledig kwijt

Mijn broers en ik zaten nog in de peuter- en kleuterleeftijd en het enige dat ik me ervan kan herinneren is dat ik altijd weer hoopte dat er een leuk zusje tussen zou zitten.

Hoewel je als kinderen al snel samenspeelt met een bal of pop, werden de logés geen vriendjes of vriendinnetjes. Waar de één onophoudelijk zeurde en trilde, begaf de ander zich op het criminele pad. Ze noemden míjn moeder 'mama' en wilden al haar aandacht.

Handen vol

'Wat konden jullie voor deze beschadigde kinderen betekenen?' vroeg ik mijn vader onlangs. 'Jullie hadden toch je handen vol aan jullie eigen jonge gezin? Bovendien hadden jullie geen zorgopleiding.'

'Klopt. Maar liefde, veiligheid en duidelijke grenzen verrichtten wonderen. Een zwaar astmatisch jongetje dat bij ons kwam wonen, leek binnen drie maanden volledig genezen. Puur door hem de structuur te bieden. Artsen stonden versteld.'

Zwaar beschadigd

Ik moet denken aan één van onze eigen deelnemers. Zwaar beschadigd in zijn jonge jaren lijkt Jannes de weg nu volledig kwijt. Hij komt niet meer naar zijn werk, liegt, is niet te bereiken en in zijn continue zoektocht naar liefde en erkenning wisselt hij wekelijks van vriendin.

In de ideeën om hem te helpen staan we haaks tegenover de woonvoorziening, die een conflictvermijdende methode kiest. Daardoor kan hij doen en laten wat hij wil, en in die vrijheid heerst de onveiligheid.

Ontglippen

Als mentor van Jannes heb ik mijn man voor hem zien knokken. Dagelijks bellen, adressen van vriendinnetjes achterhalen, hem ergens in het land ophalen. Maar steeds meer weet hij ook mijn man te ontglippen.

De laatste weken lijkt de frustratie plaats te maken voor gelatenheid. Uit onmacht.

Onbehoorlijk gedrag

Een deelnemer met een hechtingsstoornis ontslaan vanwege het feit dat hij niet komt opdagen en onbehoorlijk gedrag vertoont, is voor hem een bevestiging dat hij opnieuw wordt afgewezen.

We willen voor hem die veilige werkplek blijven, waar hij altijd welkom is. Waar grenzen en structuur gelden. Maar wat als iemand steeds verder wegdrijft en de overige hulpverlening - in onze ogen - faalt? Kon hij maar even bij mijn ouders wonen.

Hanna Hilhorst
Zorgboerin in Echt
@HannaHilhorst