ZLTO bekijkt Brussels toneel

Er is onder meer gesproken met Koert Verkerk, de lobbyist van LTO Nederland. ‘Hij is de ogen en de oren van de organisatie. Koert heeft een uitgebreid Brusselse netwerk, kent de procedures en weet welke wegen voor een bepaald dossier het beste bewandeld kunnen worden.’ Verkerk, een van de naar schatting 20.000 Brusselse lobbyisten, is niet verantwoordelijk voor de inhoud van een bepaald (Z)LTO-dossier. ‘Als we daar iets gedaan willen hebben, moeten we er als bestuurder of medewerker zelf op af.’
De ZLTO-delegatie kreeg door de dag heen veel te horen over het enorme veranderende krachtenveld in Europa. ‘Het Europees Parlement wint aan macht, maar als je iets gedaan wilt krijgen, heeft een goede lobby bij de Europese Commissie toch het meeste kans van slagen’, vertelt Peerlings.

Versnippering

Ook het wegvallen van de productschappen in Nederland is zichtbaar in Brussel. Nieuwe belangenbehartigers zijn actief in Brussel, iets wat bijdraagt aan de verdere versnippering van de Nederlandse belangen. ‘En we stellen al niet zo veel voor.’ Om daadwerkelijk resultaat te kunnen boeken, is het belangrijk om tijdig internationale coalities te vormen.
Wat Peerlings verder is bijgebleven, is dat ‘onze grote problemen’ voor andere landen soms totaal geen issue is. ‘Neem de erkenning van onze kunstmestvervangers. VVD-Europarlementariër Jan Huitema vertelde dat andere landen echt niet ons mestprobleem gaan oplossen. Andere landen vrezen vooral dat als de vervangers worden toegestaan, wij gewoon meer gaan produceren. Dat is slecht voor hun economie.’
Huitema vertelde dat je zo’n onderwerp dus altijd in een veel groter verband moet plaatsen. Om tegenlobbyisten te slim af te zijn en coalities te sluiten, zul je het bijvoorbeeld op de korte kringloop moet gooien, vertelde hij.
Ook is gesproken met Frits Thissen, de Nederlandse landbouwraad in Brussel. Hij vergeleek Brussel met een brouwsel. Peerlings: ‘Iedereen gooit er van alles in en iedereen wil daar na het koken iets van terug proeven in de vorm van wet- en regelgeving. Je moet dus als land hard werken om er iets aan te hebben.’