‘Veengrond vraagt omspecifieke aanpak’

Ook de deelname van Wout en zoon Christiaan aan Proeftuin Natura 2000 Overijssel past bij hun ondernemersinstelling om goed doordachte stappen te zetten. ‘We zitten met ons bedrijf op veenweidegrond en tegelijkertijd bevinden we ons midden in Natura 2000-gebied Olde Maten/Veerslootlanden. We hebben meegedaan aan de Proeftuin omdat we goed in beeld willen hebben wat de mogelijkheden zijn om ons bedrijf richting toekomst te ontwikkelen.’
‘Ook vinden we het belangrijk om via onze deelname de aandacht te vestigen op de problematiek van boeren op veenweidegrond. Zeker in dit deel van het land dreigen veenweideboeren soms al snel vergeten te worden.’
Binnen het project hebben de ondernemers diverse praktijkmaatregelen te berde gebracht die in hun bedrijfssituatie bruikbaar zouden kunnen zijn. ‘We dachten bijvoorbeeld aan mestscheiding. Niet alleen met het doel om dikke fractie te kunnen gebruiken als strooisel in de ligboxen. We dachten dat mestscheiding mogelijk een reductie van de totale ammoniakemissie op kon leveren’, vertelt Christiaan. ‘Samen met onderzoekers van Wageningen UR hebben we daar aan zitten rekenen. De conclusie was echter dat drijfmest door een mestscheider halen, met het oog op minder ammoniakvervluchtiging, niet interessant is.’

Aanzuren van mest

De melkveehouders dachten ook aan het aanzuren van mest. ‘Dat zou eventueel te combineren zijn met extra mestopslag die we wilden realiseren. Door regelgeving blijkt praktijktoepassing van het aanzuren van mest in opslag echter lastig. Bovendien blijkt uit actuele onderzoeksresultaten dat het effect van aanzuren op emissievermindering bij het uitrijden van mest tegenvalt.’
Voor melkveehouders op veenweidegrond valt het niet mee om via managementmaatregelen stikstofverliezen te beperken, vinden Wout en Christiaan. ‘Onze grond is alleen geschikt om er gras op te laten groeien. Dat maakt het lastiger om koeien jaarrond een uitgekiend rantsoen te voeren. We zijn voorstander van weidegang. Het volledig grasrantsoen zorgt er echter wel voor dat we regelmatig te maken hebben met pieken in het ureumgehalte van de melk. Vooral in nazomer en herfst’, aldus Wout.
Het aanwenden van drijfmest vergt op veengrond extra aandacht vanwege de beperkte draagkracht. De melkveehouders Van Dalfsen rijden hun mest zelf uit met een 5-kuubsmesttank waarachter een sleufkouterbemester hangt. Binnen de Proeftuin hebben ze ervaring opgedaan met het uitrijden van met water verdunde drijfmest met een sleepslangbemester.
‘In tegenstelling tot collega’s die hier heel enthousiast over zijn, was de sleepslang bij ons geen onverdeeld succes. De trekker van de loonwerker met bemester woog meer dan onze eigen bemestingscombinatie. Het gevolg was schade aan de graszode op de kopakkers’, vertellen de ondernemers.

Bewustwording

Wout van Dalfsen concludeert dat deelname aan de Proeftuin heeft gezorgd voor veel extra kennis en bewustwording. ‘We hebben dat ook gedeeld met collega’s. Onder meer door het organiseren van een bijeenkomst voor melkveehouders op veenweidegrond in deze regio.’

Toekomst

‘We zijn ervan overtuigd dat er toekomst blijft voor boeren in de veenweidegebieden. Al onderstrepen onze ervaringen met Proeftuin Natura 2000 Overijssel dat beleidsmakers bereid moeten zijn om rekening te houden met beperkingen waar we hier mee te maken hebben.’
Door Proeftuin Natura 2000 Overijssel kwamen Wout en Christiaan van Dalfsen ook in contact met melkveehouders uit het veenweidegebied in het westen van Nederland. ‘Ze experimenteren daar met onderwaterdrainage om inklinking van het veen te beperken. Mogelijk is dat ook voor ons gebied interessant. Het is veelbelovend dat komend najaar een Proeftuin Veenweide gaat starten. We sluiten ons daar graag bij aan.’