Ontwikkelruimte per hectare in PAS

Arno de SnooDoor de grens van 3 mol per hectare te stellen, willen provincies voorkomen dat grote bedrijven in één keer de beschikbare ontwikkelingsruimte benutten.
Theoretisch kan daarmee op basis van de verwachte economische groei van 2,5 procent gemiddeld 94 procent van de vergunningaanvragen in Nederland worden verleend, zo verwachten de provincies die volop bezig zijn met de invulling van de beleidsregels van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS).
De begrenzing wordt gesteld voor de eerste PAS-periode van zes jaar. De 3 mol is een gemiddelde cumulatieve waarde. Dat wil zeggen dat een boer over die zes jaar maximaal 3 mol kan aanvragen. Dat kan in één keer of in stappen van drie keer 1 mol.
Hoeveel 1 mol uitbreiding is, hangt af van de situatie en locatie van de boer. Daarbij wordt gekeken naar verschillende factoren zoals welk staltype hij gebruikt, om welke diersoort en aantal dieren het gaat, hoe ver een bedrijf van een natuurgebied af ligt en ligt het bedrijf afwindig van het natuurgebied of juist niet.
Veehouders kunnen hun uitbreidingsruimte berekenen met behulp van Aerius, het rekeninstrument van de PAS.

Afwijkingen

Er worden nog nadere berekeningen gemaakt of er onderbouwde afwijkingen van de 3 mol per hectare mogelijk moeten zijn, schrijft Dijksma. ‘Bijvoorbeeld vanwege soms zeer beperkte ontwikkelingsruimte of soms juist veel beschikbare ontwikkelingsruimte.’
Verder willen de provincies voorkomen dat onnodig ontwikkelingsruimte wordt toegedeeld. Gedacht wordt aan een termijn van twee jaar waarbinnen een aanvraag gerealiseerd moet zijn, anders vervalt de vergunning en wordt de ontwikkelingsruimte weer bijgeschreven.
De veehouderij heeft door minder ammoniak uit te stoten zelf ontwikkelruimte verdient. Dijksma geeft aan dat, zoals afgesproken met de veehouderijsector, 56 procent van de ontwikkelruimte weer beschikbaar komt voor de veehouderij.
Een aantal provincies denkt na over aanvullende beleidsregels op het gebied van duurzaamheid. Hoe dat eruit komt te zien, is nog onduidelijk. De staatssecretaris stelt dat de beleidsregels tussen de provincies moeten worden afgestemd, omdat deze effect kunnen hebben over provinciegrenzen heen. De provincies streven naar zo veel mogelijk uniformiteit in de beleidsregels.
Ook geven de provincies aan interimmers te vergunnen op basis van het feitelijke gebruik. Dat betekent dat een veehouder het maximale aantal dieren dat hij in 2012, 2013 of 2014 op stal had, kan opgeven.
Over de wijze waarop het vergunnen vorm krijgt en hoe ondernemers dit kunnen regelen, zullen provincies belanghebbenden en maatschappelijke partners nog informeren.
LTO Nederland vindt de suggesties voor toedeling van ontwikkelruimte billijk. ‘Of dat 3 mol moet zijn of een ander getal, daar moeten we nog eens met de provincies over praten’, zegt Gerbrand van ‘t Klooster, LTO-beleidsspecialist op het PAS-dossier.
De ontwikkelruimte moet efficiënt worden gebruikt, stelt LTO Nederland. ‘Bij ons speelt de gedachte om voordeel te bieden aan de uitbreidingen met innovatieve en emissiearme stalsystemen. Die systemen zorgen ervoor dat er zo min mogelijk ontwikkelruimte wordt verbruikt per dier.’
LTO Nederland vindt het goed dat provincies van het feitelijke gebruik willen uitgaan. ‘Maar het heeft ook een nadeel’, zegt Van ‘t Klooster. ‘Bedrijven die nieuw hebben gebouwd, maar de stal nog niet vol hebben staan, moeten dan wel gebruikmaken van de ontwikkelruimte.’
Voordeel is weer dat veel latente ruimte die in de Natuurbeschermingswetvergunningen zit, niet wordt gebruikt.
LTO Nederland pleit ervoor om bedrijven die ondanks de ontwikkelruimte in de knel komen te helpen. ‘Daarvoor moeten we samen met de provincies naar maatwerk zoeken’, zegt Van ‘t Klooster.