Nieuwe koepel broedei-kuiken

Ilona LesscherDe aanzet voor de COBK vond ruim een jaar plaats. Butijn noemt daarvoor twee redenen. De belangrijkste is de efficiëntieslag die wordt gemaakt door de NOP-kringen Fokkers en Kuikenbroeders en NVE in elkaar te schuiven. De structuur zoals die stond stamt van vijftig jaar geleden. Er waren toen een paar honderd fokkers en kuikenbroeders, meest actief op de Nederlandse markt.
De NVE ontstond toen export grotere vormen aannam en de behoefde groeide aan specifieke belangenbehartiging op exportzaken.
Tegenwoordig zijn er nog zo’n 25 fokkers en kuikenbroeders, die bijna allemaal ook lid van de NVE zijn. Binnen de EU zetten fokkers, kuikenbroeders en exporteurs een vergelijkbare organisatie op.

Sectorale behartiging

Als tweede reden voor de oprichting noemt Butijn sectorale belangenbehartiging. Sinds de NOP is samengegaan met LTO is daar duidelijk minder sprake van. ‘En dat is niet wat wij willen’, zegt Butijn.
Vooruitlopend op de vorming van de COBK werden tijdens de ledenvergadering van december al afspraken gemaakt over secretariële ondersteuning die de vereniging krijgt van Alex Spieker. Hij was NOP-secretaris en werkt sinds 1 januari voor Avined en Co-More. Butijn geeft aan intensief contact te willen blijven onderhouden met de landelijke vakgroep Pluimveehouderij.
Het algemeen bestuur van de COBK bestaat uit vertegenwoordigers van de diverse geledingen. Vanuit fokkers zijn dat Frans van Sambeek en Otto van Tuijl. De exporteurs zijn vertegenwoordigd door Wout van Wolfswinkel en Jan Vroegindeweij. Voor de kuikenbroeders leg hebben Herman Brus en Hans Groot Koerkamp zitting in de COBK. Voor de kuikenbroeders vlees zijn dat Johan Kollenstart en Ton Geuns. De contributie ligt iets lager dan wat leden gewend waren te betalen.
Butijn noemt drie speerpunten die het nieuwe COBK-bestuur op korte termijn moet oppakken. Allereerst is dat de evaluatie van de laatste HPAI-besmetting. Ook is er intensief contact met het ministerie van Economische Zaken, omdat een aantal derde landen de grenzen nog steeds gesloten houdt.
Tot slot noemt Butijn de inrichting van het nieuwe Diergezondheidsfonds en de beperkingen en risico’s die kuikenbroederijen en exporteurs daarbij lopen.