Bollentelers ruiken aan precisietechniek

Koen van Wijk In 2013 startte een pilot met sensor-based farming in de pootaardappelteelt in Noordoostpolder. Inmiddels richten de initiatiefnemers het vizier op de bollen- en vasteplantenteelt.
Uit een leerzame kennisarena bij PPO Lisse blijkt dat de technische mogelijkheden van precisielandbouw interessant zijn. Maar volgens aanwezige kwekers en teeltadviseurs is een zinvolle en rendabele inzet in de bollen- en vasteplantenteelt nog buiten beeld.
‘Als we alle trucs uit de kast halen, kan de productie nog met 15 tot 20 procent omhoog. Dat verwachten wij in het pootaardappelproject’, vertelde Rick Ghauharali van Eco-flight. Uiteindelijk moet blijken dat het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen en meststoffen omlaag kan.
Ecoflight is gespecialiseerd in luchtfotografie en de verfijnde analyse van luchtfoto’s en zet die techniek ook in bij archeologie, flora en faunabeheer en pijpleidingbeheer. ‘Wij werken met beelden met hoge resolutie, die details tot 3 centimeter klein in beeld brengen. Zo kun je de opkomst van een aardappelplant en de individuele bloem monitoren’, lichtte hij toe.
Ecoflight werkt met de Geoskyhawk, een onbemand vliegtuigje van 1,2 meter groot. Deze kan een perceel van 800 bij 800 meter in een half uur fotograferen en is daarmee voor de landbouw veel bruikbaarder dan een drone. Ook is het beeld completer dan het beeld van gewassensoren vanaf machines.
Ghauharali stelt dat een integrale analyse van alle actuele sensordata pas waarde krijgt als je er een landbouwkundige analyse op los laat. ‘Wij kunnen alle data ordenen in een agro-GIS, waaruit vervolgens teeltadviezen rollen. Denk aan een taakkaart voor de agrariër of de loonwerker, zoals instructies voor de kunstmeststrooier.’
Een individuele boer of tuinder zal zo’n systeem niet snel aanschaffen, maar voor loonbedrijven is het wel interessant, denkt hij. ‘Het vraagt ook een investering in opleiding, certificering en training.’

Opwegen

Een deelnemende kweker vroeg zich af of die productiegroei van 15 procent wel opweegt tegen de extra kosten die je daarvoor maakt. ‘Als je het ketenbreed bekijkt en de bewaring en bewerking van pootaardappelen meeweegt wel’, antwoordde Ghauharali.
Spreker Ton Baltissen van PPO Lisse zette op een rij welke toepassingen er al zijn. ‘Voor de praktijk gaat het om vier stappen: waarneming door detectie, beslissen over de maatregelen, deze plaatsspecifiek uitvoeren en vervolgens evalueren.’
De telers noemden de grote verscheidenheid aan cultivars als knelpunt. De teelten zijn te klein om veel data te kunnen verzamelen, zoals bij een groot akkerbouwgewas als aardappel al jaren gebeurt. Ook is de ontwikkeling van gps-techniek en weegsensoren op rooimachines vaak geen optie voor kleine teelten, stellen zij.
‘Bij elke cultivar kleurt het gewas weer anders’, vertelde een vaste plantenkweker. ‘Wij kijken nu naar de gewasstand bij bemesting en gaan daarbij af op gevoel en jarenlange ervaring.’
Uit de reacties van de aanwezige telers en teeltadviseurs trok programmamanager Edwin Roos van Greenport Duin- en Bollenstreek de conclusie dat sensor-based farming voor hen ‘geen laaghangend fruit is’. ‘Een proef of nader onderzoek is nog niet aan de orde. Uiteindelijk moet de onderzoeksvraag uit de markt komen.’