‘Alternatief voor gewicht nuka’

Pieter StokkermansToon van Hoof, portefeuillehouder Diergezondheid van LTO, bevestigt dat er over het een en ander wordt gesproken. ‘Een werkgroep is bezig om eventuele knelpunten weg te nemen en een aantal zaken in de vleeskalverhouderij te verbeteren. De te lichte kalveren zijn daar een onderdeel van.’
Volgens Van Hoof gaat het er niet om of een kalf nu een kilo minder of meer weegt. ‘Het dier moet oud genoeg zijn, tijdig goede biest hebben gehad en gezond en robuust zijn. Het is ook voor de melkveehouder zelf goed dat er kalveren worden geleverd die gezond zijn.’
De eis van het minimumgewicht komt voort uit de voorwaarden die midden vorig jaar met de overheid zijn afgesproken in het kader van de UDD-regeling (Uitsluitend Door Dierenarts).
‘Iedere sector moest met een plan van aanpak komen om het antibioticagebruik terug te dringen. Het minimumgewicht is een van de voorwaarden die uit de onderhandelingen zijn voortgekomen’, zegt woordvoerder Henk Bekman van de Productschappen Vee, Vlees en Eieren (PVE).
‘Gezonde en robuuste kalveren die goed willen groeien, vormen een goede basis voor een gezonde houderij. Dit leidt tot een verlaging van het antibioticumgebruik. Doordat we destijds die afspraken hebben gemaakt, willen we ons daaraan houden’, vervolgt Bekman. Reden is dat het behoud van het individueel kunnen behandelen van kalveren met een tweedekeusmiddel heel belangrijk is voor de kalverhouderij.

35 dagen

De kalveren mogen maximaal 35 dagen oud zijn om het minimumgewicht van 36 kilo te bereiken. Van Hoof ziet een belangrijke rol weggelegd voor de handelaar die de kalveren ophaalt. ‘Wanneer een kalf niet gezond is, moet het bij de melkveehouder blijven tot dit wel het geval is’, stelt hij.
Wel is het volgens de LTO-portefeuillehouder Diergezondheid goed dat er wordt gekeken naar een eventuele verlenging van de maximale leeftijd van 35 dagen, zodat ook deze kalveren hun weg vinden. ‘Een gezond kalf afspuiten kan nooit de oplossing zijn.’
Dierenarts Eric van der Velden, voorzitter van de Vakgroep Gezondheidszorg Vleeskalveren van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD), denkt dat de soep niet zo heet wordt gegeten als zij wordt opgediend.
‘Wij zijn vanuit de KNMvD absoluut tegen het doodspuiten van gezonde dieren om economische redenen. Daarbij is het nog geen 1 januari en ik ben ervan overtuigd dat de vleeskalverhouders en melkveehouders hier uitkomen.’
Van der Velden kan zich iets bij de eis voorstellen. ‘Kalverhouders zien graag gezonde en robuuste kalveren. Een kalf van 35 kilo kan klein en gedrongen zijn, maar ook groot en mager. Dat laatste ziet de kalverhouder liever niet, maar deze dieren worden toch aangeboden.’
De vermagering kan volgens de dierenarts allerlei oorzaken hebben, zoals diarree of een andere ziekte. ‘Het dier heeft vaak een verminderde weerstand en daarmee niet de gewenste robuustheid.’
Van der Velden denkt dat er zelfs voor deze lichte kalveren oplossingen zijn. ‘Een melkveehouder kan ze zelf afmesten of wat langer aanhouden en zo verkopen voor de oudere rosékalveren. Voor jonge rosékalveren geldt een maximale leeftijd bij aanvoer van 35 dagen, bij oudere rosékalveren komt dit minder nauw’, zegt hij.
‘Ook zijn er bedrijven die deze kalveren opvangen en vervolgens afmesten. Er is dus nog keuze voor de melkveehouder, mocht de 35-dageneis toch worden doorgevoerd.’
Overigens houdt de kalversector nog een slag om de arm. ‘We overleggen met de melkveehouderij om hier een mouw aan te passen, die tegemoet komt aan de wensen van zowel de melkveehouderij als de kalverhouderij’, zegt Bekman. ‘Hoewel het een beperkt aantal dieren betreft, dreigt een aantal kalveren niet verplaatst te kunnen worden naar de kalverhouderij. Geprobeerd wordt een goede oplossing te vinden.’
De komende maanden gaan de verschillende partijen om de tafel over dit onderwerp.