'Het poldermodel is weg!'

'Het poldermodel is weg!' Het bestuurlijke succesmodel waar Nederland beroemd mee werd in de hele wereld lijkt te verdwijnen. Het is altijd goed om iemand te hebben die van buiten naar binnen kijkt en in dit geval sloeg Verburg volgens mij de spijker op de kop.

Laten we beginnen met de huidige situatie in de landelijke politiek. Een Tweede Kamer waar de volksvertegenwoordigers elkaar verbaal proberen te beschadigen. Ver weg van de inhoud en er vooral op gericht de pers te halen of het 's avonds nog een keer dunnetjes over te doen bij Jinek of Op1.

Kijk naar het kabinet waar de coalitiepartijen elkaar niets gunnen en collegiaal bestuur ver te zoeken is. Kijk naar de afgelopen periode waar stakingen weer aan de orde van de dag waren en waar de vakbonden snel uit de onderhandelingen stapten en de confrontatie opzochten. Dit straalt ook af op onze samenleving, waar je de individualisering en juridificering van onze maatschappij elke dag ziet toenemen.

Gevolg daarvan is dat het politieke midden aan het verdwijnen is. De PvdA die opgaat in GroenLinks en partijen als CDA en VVD die steeds meer kiezers zien verdwijnen. Ook in het Landbouwakkoord en onze eigen landbouwsector zie ik deze versnippering. Los van wat ik er persoonlijk van vind, is de scheuring in LTO met Agractie, Farmers Defence Force en de melkveehouders niet goed voor onze sector.

Ook hier lijken we los te zingen van het poldermodel. Wat dat ons in de toekomst gaat brengen weet ik niet. Ik zie wel dat Verburg een waarneming doet waar wij allemaal onderdeel van zijn en die mij grote zorgen baart. We raken iets waardevols kwijt waarin ik op dit moment nog geen kentering zie. Juist in een periode dat we elkaar zo hard nodig hebben.