'Lievelingskoe Dieuwke'

Twee verhuizingen en twee kalveren verder blijkt dat tegen te vallen. Op het hoogtepunt van haar lactatie gaf Dieuwke 17 kilo melk per dag. Dat is afgezakt tot 14 kilo melk en ze wil niet meer drachtig worden. Zonde. 'Zal dat door de verhuizingen komen?' vroeg ik Jurre. 'Twee keer een nieuwe stal, een nieuwe kudde: misschien vindt ze veranderingen wel net zo moeilijk als ik.'

Maar dat weigerde Jurre te geloven. 'Dieuwke oogt rustig en is twee keer goed opgenomen door de kudde. Zelfs tussen die opvliegende Montbéliardes in Weesp had ze haar eigen plekje. Maar fokkerij blijft een loterij: haar moeder en zus gaven ontzettend veel melk, Dieuwke wordt vooral vet.' En dus belde hij de slager.

'Aaaaah, nee toch', reageerde Linda van de zorgboerderij op het nieuws. Ze is van de deelnemers met wie we nog geregeld videobellen. 'Haar moeder en zus lopen hier nog gewoon. En haar vader was toch een zoon van koe 40? Doet het ook nog steeds. Zie je trouwens dat ik een nieuw gebit heb? Kijk, ik kan hem makkelijk uitdoen.' Als vanouds.

'Ik vind het een mooi idee om Dieuwke zelf op te eten en te delen met vrienden en familie', zei Jurre. 'Ze is steeds met ons meegereisd en voor mijn gevoel had ik daardoor nog een stukje Drenthe bij me. Ik hield van mijn kudde daar. Nu daar een eind aan komt, wil ik niet dat ze anoniem naar een slager gaat. Ze hoort bij ons.'

En dus zette hij haar verhaal op papier en stuurde dit rond met een intekenlijst. Veel reacties volgden. 'Zullen we een Dieuwke-barbecue organiseren?', stelde een vriendin voor. 'Dan zetten we een foto van haar op tafel, bakken we hamburgers en entrecotes. En natuurlijk toosten we op haar.'

Een beetje vreemd, maar mooi tegelijk. En lekker. Dag lieve Dieuwke.