'Fryslân Boppe'

Ik weet niet hoe het jullie vergaat op reis, maar ik kijk altijd met veel interesse naar mooie boerenschuren met het vee en de gewassen eromheen. Vaak vol bewondering en soms wil ik er meteen naartoe rijden met een verbeterplan en een blik verf. Nu stond deze boer met zijn kop omhoog op de buitendijk met aan de ene kant de Waddenzee en aan de andere kant het boerenland. Aan de ene kant gaat de natuur zijn gang en andere kant de mens.

Ik weet dat de gemiddelde toerist vol bewondering naar het woeste water van de Waddenzee zou gaan kijken. Maar ik draaide de andere kant op, naar de overwonnen zeeklei. Deze zware zeeklei was door noeste arbeid en de nodige denkkracht omgetoverd in een prachtig boerenlandschap vol met mooie kavels. Je kon zien dat het akkerland er goed bij stond vol met tarwe, gerst en piepers.

Vol bewondering heb ik een half uur gekeken naar dat prachtig schouwspel met de weidse luchten erboven. Ik denk dat dit is waar die Friese akkerbouwers het allemaal voor doen. Mooie percelen maken met mooie gewassen erop en dat generaties lang. Maar zoals Wim Sonneveld al zong: 'Maar blijkbaar leefden ze verkeerd, het dorp is gemoderniseerd.'

Het moet anders. Het moet er meer uit gaan zien zoals aan de andere kant van de dijk. Er moet ruimte komen voor alles wat ervoor zorgt dat de door de zee gewonnen vruchtbare zeeklei niet meer zorgt voor mooi en zeker voedsel en een goed inkomen. Is dan al dat Friese harde werken is voor niets geweest? Hopelijk keert het tij nog een keer en mag de landbouw zichzelf blijven. Wordt de Nederlander weer trots op wat we in 150 jaar landbouw samen hebben bereikt.