Schiet eens op!

Column Algemeen Tsjerk Terpstra 08 jul 2019 om 11:23uur

De Europese verkiezingen liggen alweer zes weken achter ons en het nieuwe Europees Parlement is geïnstalleerd. Mark Rutte en zijn collega's zijn op dit moment (dinsdag) al twee dagen bijna non-stop aan het vergaderen. Het doel: Europese topbanen verdelen.

Bijna was er een akkoord om Frans Timmermans als nieuwe voorzitter van de Europese Commissie te kronen. De 'deal' ketste toch weer af.

Nu is het een Duitse geworden, Ursula von der Leyen. Het Europees Parlement moet hiermee instemmen en dat is niet zomaar even geregeld. Enkele politieke groeperingen voelen zich bedonderd en dreigen de hakken in het zand te zetten. Over twee weken stemt het Europees Parlement over de voordracht en weten we meer.

Wat wel vaststaat, is dat het allemaal erg lang duurt. Maar het stelt weinig voor, als je het vergelijkt met de onderhandelingen over het Mercosur-vrijhandelsverdrag. Vorige week bereikten de Europese Unie en de Zuid-Amerikaanse landen na twintig jaar onderhandelen een akkoord. De eindsprint om tot een akkoord te komen, had een snelheid met Max Verstappenachtige proporties.

Europa laat zich in deze dagen niet echt van zijn beste kant zien om gezamenlijk tot overeenstemming te komen

Tsjerk Terpstra, lobbyist voor LTO Nederland bij de Europese instellingen in Brussel

De reacties op de verschillende platforms voor sociale media waren niet mals. Vrijhandelsverdragen zijn altijd lastige thema's voor de agrarische sector omdat het voor de een beter uitpakt dan voor de ander. Hier moet je ruim de tijd voor nemen en dit ging wel erg snel. Het laatste woord is hier ook nog niet over gezegd.

Wat ook lang duurt, zijn de onderhandelingen over het toekomstige landbouwbeleid. Volgens de normale planning had men er nu al uit moeten zijn. Maar door allerlei omstandigheden, waaronder de voortdurende brexitonderhandelingen, ook zoiets wat te lang duurt, en de tussenkomende Europese verkiezingen, duurt het nog wel een jaartje voordat we hier duidelijkheid over hebben.

U zult denken: schiet eens op! Ja, begrijpelijk. Europa laat zich in deze dagen niet echt van zijn beste kant zien om gezamenlijk tot overeenstemming te komen. Laten we hopen dat wanneer de topbanen zijn verdeeld, men op een efficiëntere en constructieve manier aan de slag gaat, elkaar wat gunt, persoonlijke belangen af en toe wat meer opzijzet en probeert bruggen te slaan in plaats van hardnekkig vast blijven klampen aan je eigen convictie en overtuiging.

Of is haastige spoed zelden goed en is de nieuwe realiteit dat Europese besluitvorming de komende jaren langer gaat duren?