Taart verbindt boerin met burger

Tygo Wullink opent de voordeur van de boerderij uit 1880 in het Gelderse Ellecom. Hij wijst de weg naar Hoera…taart, het bedrijf van zijn moeder. 'Aan de voorkant van de stal zitten drie deuren. De middelste deur kun je binnengaan.'

Boven aan de trap staat de onderneemster al te wachten. Ze is omringd door een keuken, een grote tafel, knutselgereedschap en ramen die uitzicht geven op de melkveestal. 'Jeanette Wullink-Thijssen', stelt ze zichzelf voor. 'Mijn meisjesnaam gebruik ik altijd voor mijn bedrijf. Want naast 'vrouw van' en 'moeder van' ben ik ook gewoon mezelf.'

Werk en hobby

Bij Hoera…taart komen haar werk en hobby samen. In 2010 startte Wullink dit bedrijf. 'Het is begonnen met een taart die ik voor mijn zoons verjaardag wilde hebben. Toen ik die niet dichtbij kon laten maken, ben ik er zelf maar aan begonnen.'

De onderneemster rolde van de ene opdracht in de andere. Ze volgde hoog aangeschreven workshops met baktechnieken en ging vanuit de keuken en woonkamer aan de slag. 'Op een gegeven moment merkte ik dat mijn man en kinderen niet elke avond zaten te wachten op een huis vol vreemde mensen.'

Eigen ruimte

Toen in 2012 een nieuwe stal werd gebouwd, creëerde Wullink haar eigen ruimte boven het vee. 'Voor een apart gebouw kregen we geen vergunning. We zijn toen bij IJsboerderij De Steenoven in Hummelo gaan kijken, die een multifunctionele tak in de stal heeft. Nu ben ik van alle gemakken voorzien, zoals een oven waar ik zes taarten tegelijk in kan bakken.'

Voor het gezin is de melkveehouderij prioriteit nummer 1. Het bedrijf telt 160 koeien en zo'n 80 stuks jongvee. Het wel en wee in de melkveehouderij speelt ook een rol in haar eigen bedrijfsvoering. 'Met twee slechte jaren door de lage melkprijs ben ik ook buitenshuis gaan werken. Nu het weer wat beter gaat met de afzet, kan ik weer meer energie in Hoera…Taart steken.'

Zelfstandig

Tegelijkertijd wil Wullink haar bedrijf wel zelfstandig houden. 'Het moet niet zo zijn dat mijn inkomsten nodig zijn om de boerderij door slechte jaren te helpen. De winst uit mijn bedrijf gebruiken we voor vakantie of leuke activiteiten met het gezin.'

Sinds 1 januari is de onderneemster gestopt met taarten bakken in opdracht en richt ze zich volledig op het geven van creatieve workshops: van cupcakes maken tot porselein stippen. De gemeentes Rheden en Doesburg blijken goede klanten. Via Sjors Creatief kunnen basisschoolleerlingen zich inschrijven voor haar creatieve workshops.

Elkaar versterken

'Zowel ik als de kinderen beleven veel plezier aan het maken van cupcakes. De kinderen staan regelmatig met hun neus tegen het raam naar de koeien te kijken. Onze twee bedrijven versterken elkaar. Laatst kwam ik een man tegen die vertelde dat zijn kleindochter tijdens een kinderfeestje hier een workshop heeft gevolgd. Twee jaar later raakte ze er niet over uitgesproken dat ze hier een kalfje geboren heeft zien worden.'

'Het lijkt misschien een vreemde neventak, maar we leggen juist een duidelijke verbinding met de melkveehouderij', vervolgt Wullink. 'Ik vertel jong en oud over de koeien en ze mogen alles vragen aan 'de boer'.'

Bijzonder

Volgens de boerin realiseer je je als boerengezin niet altijd hoe bijzonder een melkveehouderij voor anderen kan zijn. 'In de media horen ze verhalen over overvolle stallen en dat dieren slecht verzorgd worden en dan komen ze hier en zien ze wat wij allemaal voor de dieren doen. Tot aan de borstels voor de koeien aan toe.'

Jarenlang heeft Wullink zichzelf 'bio' genoemd: 'boerin in opleiding'. 'Nu weet ik alles van het boerenbedrijf, maar vind ik mezelf nog steeds geen echte boerin. Wel hoor ik nu of een koe loeit, omdat ze dorst heeft of omdat ze gaat kalveren.'

Wijze les

Als onderneemster heeft ze de 'wijze les' ter harte genomen dat ze 100 procent voor haar bedrijf moet gaan. 'Niet bang zijn voor concurrentie die misschien wat goedkoper is', adviseert ze. 'En doorzetten, ook als het even wat minder gaat.'