Nilessen maakt flinke sprong in melkproductie

Jaarlijks komen er zo'n tienduizend gasten op het erf van de familie Nillesen in Groesbeek om koeien te kijken of allerlei activiteiten doen. Boerengolf is de belangrijkste nevenactiviteit. Marga Nillesen is de trekker van de nevenactiviteiten. Haar man Martien focust zich samen met hun zoon William op de melkveehouderij.

Nillesen startte op 10 hectare met 17 koeien in een kippenschuur. Dat groeide tot 115 melkkoeien met een productie van 1,2 miljoen kilo in 2015. De familie was toen al drie jaar bezig met de bouw van een nieuwe stal. De oude voldeed niet meer. Het grootse deel ervan is 35 jaar oud en de maten, destijds geschikt voor MRIJ-vee, pasten niet meer bij de moderne Holsteiners. Zonder opvolger zou Martien Nillesen (55) de investering niet meer hebben gedaan. Maar het was al duidelijk dat William (27) in het bedrijf wilde komen. Die werkte tot dan als rundveevoorlichter voor Agrifirm.

Fosfaatrechten

Dat zou alleen lukken als de productie flink zou groeien. Dat kon omdat de quotering wegviel. Maar toen kwamen de fosfaatrechten. 'Die vielen rauw op ons dak', zegt William Nillesen. De vof had vooral geïnvesteerd in grond in de veronderstelling dat grondgebondenheid de belangrijkste factor was voor groei. Ze hielden veiligheidshalve wel rekening met andere beperkingen. Daarom hadden ze bij de financiering van de stal bewust wat ruimte overgelaten.

De omgevingsvergunning was geen probleem. Van omwonenden kwam geen enkele weerstand ondanks dat het dorp op steenworp afstand ligt.

Natuurbeschermingswet

De Natuurbeschermingswet was ingewikkelder. De uitbreiding werd niet alleen getoetst aan het dichtbijgelegen natuurgebied De Bruuk, maar ook aan acht andere Natura 2000-gebieden. Provincie Gelderland stond eerst de uitbreiding niet toe; de ammoniakbelasting zou te hoog worden. De Nillesens kochten daarom ammoniakrechten van bedrijven in de buurt. Bovendien investeerden ze in een emissiearme stalvloer.

Vader en zoon kozen bewust voor melkrobots, mét weidegang. Ze zien de melkrobots als een manier om de hoge genetische potentie van de koeien beter te kunnen benutten.

Lely

Drie keer melken per dag had ook gekund, maar dat zou een grotere fysieke belasting vergen. Met twee hernia's achter de rug zou dat voor Martien Nillesen niet verstandig zijn. Voor de robots viel de keus op Lely. 'In dat systeem kunnen veel koeien snel worden gemolken. Dat heeft daarmee de beste productie', zegt hij. Maar concurrenten kwamen met scherpe aanbiedingen. Daarop ging Lely mee in de prijs. 'Het waren flinke prijsonderhandelingen', blikt de ondernemer terug.

Bij de keus voor weidegang speelde mee dat jaarlijks zo'n tienduizend mensen het bedrijf bezoeken. 'Als de koeien binnen staan, is altijd de eerste vraag wanneer ze weer naar buiten gaan. Maar het is ook onze eigen keus, want voor de koeien is het goed om voldoende beweging te krijgen.'

Overkant

Er was wel een praktisch probleem. Want het meeste land ligt aan de overkant van de weg. Daarom spraken de Nillesens met de gemeente af dat er een oversteekvoorziening voor de koeien zou komen onder andere met verlichting, veeroosters en drempels. Zij zouden dat zelf betalen. Het gemeentebestuur was akkoord. Enkele buren hadden echter bezwaren. Daarop besloten de Nillesens om ervan af te zien om de goede band met de buurt te behouden.

De melkveehouders kozen ervoor om de hoogproductieve groep vrije uitloop te geven naar de wei rond het erf. Die heeft ook continu vrije toegang tot hun robot. Voor de andere groep zijn twee andere robots actief. Het is de bedoeling om in de toekomst de wei rond de stal als bufferweide te gebruiken een deel van de koeien over te weg te laten weiden. Nu de robots nog niet in volle bezetting zijn, kunnen ze het zich veroorloven dat de robots enkele uren stilstaan.

Regionale kringloop

De investering is een grote stap naar het uiteindelijke doel: een productie van 2 miljoen kilo melk op 100 hectare grond. De vof heeft nu 71 hectare. Voor de mestafzet en de maisteelt werkt de familie samen met een akkerbouwer in de buurt. 'We proberen met mest een regionale kringloop te realiseren', zegt William Nillesen. Daarom streeft de vof naar een groei van minstens 1 hectare per jaar, net als in de afgelopen dertig jaar.