Boeren happig op lasagnekuil

Mariska Bloemberg-van der HulstDe lasagnekuil is vernoemd naar de Italiaanse ovenschotel waarbij tomatensaus, lasagnebladen en bechamelsaus laagsgewijs worden opgebouwd. Bij een lasagnekuil worden verschillende sneden gras in laagjes over de hele lengte van de sleufsilo ingekuild.
De kuil moet daarom telkens weer in zijn geheel worden geopend, waardoor het inkuilsysteem iets bewerkelijker is. Daarentegen is het gras optimaal aan te rijden.
Wie graslasagne voert, heeft in de stalperiode maar één kuil open, waardoor de kans op broei afneemt. Deze ene kuil is bestemd voor de melkkoeien, de droogstaande koeien en het jongvee.
Volgens Fopma is een sleufsilo een vereiste bij het maken van de lasagnekuil. ‘Het beste is een sleufsilo waar je doorheen kunt rijden. Heb je een achterschot in de silo, dan moet de kuil zo breed zijn dat de shovel en trekker met doseerwagen elkaar kunnen passeren. De kuilverdeler hoeft dan niet van de bult, waardoor de kuil beter vastgereden wordt.’
Een kuilplaat zonder wanden is volgens hem niet geschikt voor de lasagnekuil. De onderste lagen gras zijn al aan het conserveren waardoor de structuur slapper wordt. ‘Ga je daaroverheen kuilen, dan zakken de kanten uit. Niet doen dus.’
Het is volgens Fopma belangrijk om de loonwerker vooraf goed te instrueren. ‘Loonwerkers hebben soms de neiging om de kuil vanaf de achterkant op te bouwen. De wagens worden dan steeds tegen elkaar aan gelost. Dat is dus niet de bedoeling bij de lasagnekuil. Hier moet de inhoud van elke wagen over de hele lengte van de kuil worden verdeeld.’

Kuil vaak openen

Fopma is, naast zijn werk als adviseur, ook melkveehouder in Britswert. Hij melkt 100 koeien en maakt al vijf jaar lang lasagnekuilen.
‘Het is niet moeilijk, je moet het gewoon doen. Je krijgt dan vanzelf handigheid in het dichtleggen en openen van de kuil. Een klusje dat bij dit inkuilsysteem vaak voorkomt. Want bij elke nieuwe inkuilronde moet het plastic weer van de kuil af. We zijn in het seizoen al snel acht keer bezig.’
Om dit proces te versnellen heeft Fopma een maniertje bedacht. Voorafgaand aan het kuilen van de eerste laag rolt hij aan weerszijde van de sleufsilo twee nieuwe rollen plastic uit. Voor zijn silo van 8 meter breed gebruikt hij twee rollen landbouwplastic van 10 meter breed. Hij legt het zeil vanaf de vloer tegen de silowanden en vouwt de rest over de rand naar buiten.
‘Na het inkuilen kun je het plastic dan van beide zijden over het gras heen klappen. De twee delen overlappen elkaar. Het mooiste is om het zeil dan met een waterslurf af te dekken. Dat werkt heel praktisch en je kunt de kuil tussentijds weer eenvoudig openen.’
Als de kuil aan het einde van het seizoen definitief moet worden afgesloten, dan kun je beter sjorbanden, zandslurven en autobanden gebruiken. ‘Met een waterslang is het lastig om wekelijks 2 meter kuil bloot te leggen.’
Volgens Fopma is het niet handig om ook maïs in de lasagnekuil te verwerken. Enerzijds omdat veel melkveehouders de graskuil al tijdens de maïsoogst aan het voeren zijn. Anderzijds omdat ze zich dan erg vastleggen. ‘Je kunt gedurende het seizoen de kilo’s gras en maïs in het rantsoen niet meer aanpassen.’
Hij is wel enthousiast over een toplaag van aardappelpersvezel, als het ware de bechamelsaus op de lasagneschotel. ‘Aardappelpersvezel is mooi spul. Het sluit de graslasagne prima af. Maar pas wel op dat de aardappelpersvezels niet boven de randen uitkomen.’