‘Boerderij heeft helende werking’

Mariska komt van oorsprong uit Zuid-Holland en ging na haar opleiding recreatie en toerisme aan de slag als stewardess bij KLM Cityhopper. Tot maart 2001 vloog ze. ‘Meerdere korte vluchten per dag. Lange, intensieve dagen. En als ik dan naar huis reed vanaf Schiphol, dacht ik steeds vaker ‘dit houd ik niet langer vol’.’
Ze stopte met vliegen, ging volledig thuis werken in de kraamstallen en richtte zich vanaf 2006 op ander werk. ‘Ik wilde iets met mensen blijven doen en heb me breed georiënteerd. Totdat een vriendin van me met een autistisch kind tegen me zei: ‘Zorgboer worden, is dat niets voor jou?’ Misschien wel, dacht ik.’
Wat volgde was een rondgang langs een aantal andere zorgboerderijen, waaronder een met ouderenzorg in combinatie met varkens en een met een zorgtak voor kinderen in combinatie met het houden van melkvee. ‘Al snel bleek dat ik het meeste met kinderen had en dus richtten we ons daarop.’

Deeltijdopleiding

In die jaren, zo rond 2008, werden er geen bijzondere eisen gesteld aan een zorgboer. ‘Maar die tijd ligt achter ons’, weet Mariska inmiddels. ‘Iedereen die met jeugdigen werkt moet een HBO-opleiding hebben en dus studeer ik sinds deze zomer HBO Pedagogiek in Tilburg, twee avonden per week naar school en veel huiswerk’, lacht ze. ‘Ook de eisen waaraan je bedrijf moet voldoen worden strenger, en botsen soms met de eisen die aan een varkensbedrijf worden gesteld.’
Vanaf 2008 gaat het hard met de zorgtak op het bedrijf. ‘We waren nog maar net begonnen of Bijzonder Jeugdwerk Brabant belde met de vraag of we enkele jonge kinderen voor zes tot acht weken op konden vangen die tijdelijk uit huis geplaatst waren. Dat konden we wel en zo is de bal pas echt gaan rollen.’
‘Het runnen van een zorgboerderij in combinatie met het houden van varkens is vrij uniek’, vertelt de inmiddels aangeschoven Henri, even klaar met het werk in zijn stallen met in totaal 320 zeugen en hun biggen.
Hun bedrijf blijkt voor veel kinderen en hun ouders van grote waarde. ‘Veel kinderen hebben iets met dieren. En de rust, ruimte en regelmaat die wij bieden heeft vaak een helende werking’, is zijn ervaring.
De zorg vindt plaats op woensdag- en vrijdagmiddag en zaterdag. Dan zijn er maximaal vier kinderen op het bedrijf aanwezig, sommigen twee keer per week, anderen maar een keer per maand. De zondag wordt uitsluitend gebruikt voor logeeropvang en de crisisopvang is 24-uurszorg. De reden van de komst van de kinderen varieert. Van stoornissen in het autistisch spectrum tot uithuisplaatsing vanwege een vechtscheiding. Ook ontlasting van het gezinssysteem kan reden zijn om kinderen tijdelijk aan de zorg van Mariska en Henri toe te vertrouwen. Verder werken ze samen met de basisschool in Wintelre zodat de kinderen, al is het maar voor even, daar naar school kunnen.
Veel van hun cliënten weten de Vennekuus de laatste jaren te vinden via mond-tot-mondreclame. Verder staan ze op de website www.zorgboeren.nl en zijn Henri en Mariska lid van Federatie van Landbouw en Zorg en Stichting Samenwerkende Zorgboeren Zuid.
Kunnen cliënten nu nog met hun persoonsgebonden budget met hun hulpvraag aankloppen in Wintelre, vanaf 2015 wordt alle zorg gecoördineerd via de gemeente. ‘Het doel daarvan is mede een stuk bezuiniging. Gemeenten vragen mensen met een zorgvraag meer gebruik te maken van hun familieleden of anderen in hun omgeving.’ Bang dat kinderen vanaf 2015 de zorgboerderij in Wintelre niet meer weten te vinden, is Henri niet. ‘We zijn gespecialiseerd en leven zorg aan een specifieke doelgroep. We hebben inmiddels een samenwerkingsovereenkomst met Eindhoven.’

Pigchase

Om de relatie tussen de zorgtak en de varkenstak nog verder te versterken, zouden Henri en Mariska graag iets doen met Pigchase. Hierbij kunnen kinderen via een tablet spelen met biggen in de stal. ‘Vooral kinderen met autisme kunnen hier bijzonder veel baat bij hebben’, weet Henri. ‘Het is dan ook jammer dat de ontwikkeling ervan voorlopig is stilgelegd. Het zou echt iets voor ons zijn.’