‘Kippen met smaak van vroeger’

Sinds donderdag 9 oktober scharrelt de tweede ronde vleeskuikens buiten rond. Die werden half september opgezet en waren klaar om naar buiten te gaan, toen het eerste koppel voor de slacht wegging. Molenaar: ‘Ik denk dat we op deze manier acht tot negen rondes per jaar kunnen maken.’ Vanaf december tot het moment dat de grasgroei weer begint, zijn er geen graskippen.

Schrobben en krabben

Nieuwe Oogst is eind september in Basse op poolshoogte te nemen. De zeshonderd traaggroeiende Hubbards zijn druk aan het krabben en schrobben. Meters maken, zodat ze de laatste onsjes kunnen aanzetten. Het zachte getik van hun hardwerkende snavels is goed hoorbaar. Het 600 vierkante meter grote stuk waar de dieren lopen is afgezet met gaas.
In een halfronde verrijdbare schuilhut hangen waterschoteltjes, waar de dieren ‘s nachts op hokken. Iedere dag schuift het perceel dat de dieren tot hun beschikking hebben een stukje op. Dat brengt voor Molenaar nog het meeste werk met zich mee.
De waterleiding moet namelijk even worden los- en weer aangekoppeld en de 37 meter halve pvc-pijpen die dienstdoen als voergoot moeten worden verzet. Gemiddeld besteedt Molenaar tussen de twee en drie uur werk per dag aan zijn kippen.
‘De kuikens krijgen er iedere dag een fris stukje land bij om de zon en regen hun sanitaire werking te laten doen. We gaan ervan uit dat de Gra(a)skippen medicijnvrij opgroeien’, voegt eigenaar Ado Bloemendal van Pure Graze toe. De Gra(a)skippen komen twee keer per jaar terug op hetzelfde stuk.
Van predatie had Molenaar de eerste ronde weinig last. ‘Voor zover ik weet, ben ik toen een kip kwijtgeraakt’, zegt Molenaar. De tijd van het jaar is nu echter anders. Van het tweede koppel verspeelde Molenaar de eerste week dat ze buiten liepen vijf dieren door een buizerd.
Het tweefasenvoer voor de Gra(a)skippen komt van AgruniekRijnvallei, die ook de begeleiding voor haar rekening neemt. Het voer is GMO-vrij, bevat graan uit de regio en eiwit uit Europa.
‘Gra(a)skip voeren is fitness’, vindt Molenaar. Wat hij daarmee precies bedoelt, wordt duidelijk wanneer hij een emmer voer haalt en verstrooid voor de foto. Zodra de dieren hem in het vizier krijgen, gaat bij hen de turbo erop. Ze weten niet hoe snel ze bij de ondernemer moeten zijn; hij kan ze nauwelijks voor blijven.
‘Verbazingwekkend dat de kuikens zo geleidelijk en goed groeien. Het ziet er gewoon goed uit’, zegt Molenaar zichtbaar genietend. Per kuikenplaats en per ronde voert hij 6,2 kilo. In vijftig dagen groeiden de kuikens naar een levend gewicht van gemiddeld 2,8 kilo. Geslacht bleef daar 1,6 kilo van over.
Het streven is dat de dieren zo veel mogelijk gras opnemen. Dat is nu nog het gras dat er al groeide, maar er is een speciaal mengsel voor Pure Graze Gra(a)skippen in de maak bij PVM in Lobith. Een saladebuffet waarop ook veel insecten afkomen, speciaal voor kippen. ‘Een kip doet het enorm goed op dierlijk eiwit’, weet Bloemendal.
Molenaar voelt zich een pionier. Vorig jaar startte weliswaar Manfred Holtslag uit Hall als eerste met Gra(a)skip, maar erg veel ervaring met de houderij is er nog niet. ‘Het is een avontuur’, constateert Molenaar, maar dan wel eentje die gestroomlijnd verloopt.
Het koppel heeft het goed gedaan en bang voor ziektes, bijvoorbeeld van overvliegend gevogelte, is de ondernemer niet. Zon en regen doen hun reinigende werk en door de wijze van houden hebben de kuikens extra weerstand.

Iceman-effect

Bloemendal noemt dat het Iceman-effect, naar de Nederlander Wim Hof die zijn lichaam aan buitengewone situaties blootstelt, zonder dat het hem iets doet. ‘Doordat de dieren buiten worden gehouden, staan ze bloot aan temperatuurschommelingen. Ze worden daardoor vitaler en sterker.’
Komt er wel een ziekte onder de dieren, dan moeten alternatieve geneesmiddelen worden gebruikt zoals colloïdaal zilver, dat effectief is tegen virussen, bacteriën, schimmels, parasieten en prionen, aldus Bloemendal.
De slachtrijpe kippen worden verkocht tegen een vaste prijs. Voor de ondernemer levert dat een saldo van zo’n 2 euro per dier op. Geslacht worden de dieren bij Remkes in Epe en uitgesneden bij De Vries in Nijkerk.
‘Waar je met de verkoop en marketing van Pure Graze tegenaan loopt, is scepsis. Al generaties bestaat het idee dat er geen markt is voor buitenkuikens, maar die is er wel degelijk’, zegt Bloemendal. ‘Juist naar alternatief geproduceerd pluimveevlees is de vraag groot. Kip van de toekomst met de smaak van vroeger.’