'Ieder nadeel heb zijn voordeel'

Kijkend in de pluimveewereld van dit moment in zijn geheel klopt de uitspraak. Het muurvastzittende systeem van vergunningen in combinatie met opkoop en wereldwijde druk van vogelgriep zorgt voor rendementen die we nog nooit hebben gehad. In periodes dat er geld wordt verdiend, willen ondernemers investeren in hun bedrijf. Daar gaat het nu geheel mis. Het vergunningenloket lijkt wel dichtgemetseld en velen blijven noodgedwongen stilzitten.

Je hebt van die momenten dat je denkt: gekker kan het niet worden. En dan blijkt het toch weer wel te kunnen. Een gevallen kabinet kan zelf nog een keer vallen. Gerechtelijke uitspraken leidden tot situaties dat initiatieven die zorgen voor emissiereductie niet kunnen. Wet open overheid (Woo)-verzoeken die bedrijven in de etalage zetten, terwijl je als demonstrant vaak de rechter aan je zijde vindt. Laat ik zeggen dat ik het niet meer snap.

Toch willen en moeten we verder. En we gaan verder. Opgeven is geen optie. We blijven eraan trekken en sleuren. Onder andere door via werkbezoeken welwillende beleidsmakers en politici mee te nemen in wat volgens ons nodig is in beleid en wetgeving en achter de schermen hetzelfde te doen.

Er komt een moment dat het gezond verstand weer de overhand krijgt. Wanneer dat is, weet ik niet. Gezien het politieke landschap nu verwacht ik er nog niet zoveel van op korte termijn.

Maar, als ik een beetje droom, dan zie ik dat er weer wordt meegedacht over hoe vergunningen kunnen worden gegeven, dat we kunnen investeren in dierwaardigheid omdat de consument het vraagt en dat we innovaties ontwikkelen en wereldwijd vermarkten.

Als je dan wakker wordt, denk je: laten we zorgen dat er in die situatie waarover ik droomde ook wat te verdienen blijft. Zodat we kunnen concluderen: zonder nadeel nog wel het voordeel.