'Een drukke periode sluit ik af met olympische paarden'

Column Melkvee Iris Huisman 06 aug 2024 om 11:00uur

Het is een bijzondere week, want met vriendinnen ben ik in Parijs, op de Olympische Spelen. Daar bezoeken we de paardenwedstrijden. We zijn allemaal gek van paarden; ze zijn onze hobby en sport. Woensdag bezoeken we de dressuur en donderdag het springen. We hopen uiteraard op een medaille voor Nederland.

%27Een+drukke+periode+sluit+ik+af+met+olympische+paarden%27

Het is een welkome vakantie, want afgelopen maanden zijn mijn vriend en ik druk geweest op de boerderij. We hebben een aangepast chalet geplaatst voor het maatschapslid van mijn vriend.

Dis is al 77 jaar oud en heeft een nare periode achter de rug. Vorig jaar juni begon hij te kwakkelen met een ontsteking in zijn enkel. Regelmatige ziekenhuisbezoeken volgden. Met injecties is geprobeerd de ontsteking te remmen. Op een gegeven moment kwam er een wond op de plek van de injectie.

Weken met gips volgden, maar niets hielp. Hij kon er ook niet meer op staan. Begin december kon hij na weer een bezoek aan het ziekenhuis meteen blijven. Tussen kerst en oud en nieuw is zijn onderbeen geamputeerd, waarna een periode van revalideren begon.

Stiekem herken ik in hem ook veel trekjes van mijn eigen opa die er niet meer is

Iris Huisman, melkveehouder en teeltadviseur in Wieringerwerf

Na zes maanden kon hij weer lopen op zijn kunstbeen. Dat betekende dat hij eind juni naar huis mocht komen. Eindelijk. Maar wonen in zijn oude stolpboerderij ging niet meer lukken. De wc en douche zitten in het schuurgedeelte en de deuren daar zijn veel te smal om er met een rolstoel te manoeuvreren.

Dus kochten mijn vriend en ik een chalet voor hem. Daarin heeft hij alles binnen handbereik, ook vanuit een rolstoel, als dat nodig mocht zijn. Met het loonbedrijf uit de buurt en de hele familie hebben we zijn nieuwe woning geïnstalleerd. Wat zijn we dankbaar voor alle hulp. Inmiddels woont hij in zijn chalet en het gaat naar omstandigheden goed. Het is wel even wennen natuurlijk.

Voor mijn vriend heb ik misschien nog de meeste bewondering, want zijn maatschapslid is een oude vriend van zijn opa. Hij is dus eigenlijk geen familie, maar het voelt wel zo. Stiekem herken ik in hem ook veel trekjes van mijn eigen opa die er niet meer is.

Parijs is overigens al mijn tweede korte vakantie. Want op de Zwarte Cross – het grootste betaalde muziekfestival van Nederland en de grootste motorcross ter wereld, die dit jaar de 26ste editie beleefde – hebben we het plaatsen van het chalet lekker gevierd.

Even een stapje terug van de boerderij, even lekker bier drinken, dansen, zingen, brommers kieken en prutten. Geniet allemaal van de kleine dingen en het leven.