'Wij willen wel als...'

Het mooiste zou zijn wanneer we onze meerkosten als meerprijs gewoon bij de consument zouden kunnen neerleggen. Immers, de consument vraagt iets van ons, dus waarom zou die dan daar niet gewoon voor betalen? Jammer genoeg werkt het niet zo. Ik zeg altijd maar zo: mensen stemmen met hun hart, maar kiezen met hun portemonnee.

Wanneer de consument het niet betaalt, moet het van de overheid komen. Dan betaalt de maatschappij, die dit blijkbaar wil, toch mee. Hoe dit moet worden geregeld, daar blijf ik buiten. Maar het kan niet zo zijn dat ons iets wordt gevraagd – lees: opgelegd – en dat de volledige kosten bij ons liggen.

In de konijnenhouderij kwam enkele jaren geleden vanuit de retail de vraag om onze vleeskonijnen anders te gaan huisvesten. Dat gebeurde weliswaar onder druk van de dierenbeschermers, maar de vraag kwam nadrukkelijk vanuit de retail. Dat was voor ons aanleiding om een nieuwe manier van huisvesting te ontwerpen waarbij de dieren meer leefruimte, ruwvoer en schuilmogelijkheden kregen. En, nou komt het, hier wordt tot op de dag van vandaag door de retail een meerprijs voor betaald. Volgens mij is dit de beste volgorde.

Wij kunnen en zullen niet kunnen meewerken aan alle opgelegde kostprijsverhogende maatregelen, wanneer we die niet op de een of andere manier gecompenseerd krijgen. Zonder compensatie zouden we meewerken aan ons eigen faillissement. Dat kan en mag nooit van ons worden gevraagd.

Ook willen we niet gedwongen worden om te produceren voor een niet-bestaande markt. Met supermarkten die gevuld liggen met goedkopere producten uit verre landen die nog niet eens in de verte bij onze regelgeving in de buurt komen. Dat kan nooit niet de bedoeling zijn.

Nogmaals, wij willen wel als…