Katten tegen ratten

Ooit was zij de prinses in huis en sliep ze bij ons in bed, maar de komst van de kinderen en de hond veranderde haar status. Ze moest haar plek verdedigen en leren omgaan met de knijpende kinderhandjes. Het leverde haar dusdanig veel stress op dat ze de laatste tijd dagelijks op ons bed plaste. Steeds vaker gooide ik haar naar buiten, tot ze ineens weg bleef.

Arme Chouffe, soms zie ik haar lopen. Ze oogt glanzend en dik. Ik zwaai altijd, zij knipoogt terug. Het spijt me voor haar hoe het gelopen is.

Chouffe was de laatst overgebleven poes op ons erf. En het nieuws dat zij vertrokken was bleef niet onopgemerkt bij de ratten in de omgeving. Massaal trokken ze naar ons erf en nestelden zich in het kippenhok en de varkensstal. Gátver. Tijd voor maatregelen.

'Ik weet een goed adres voor boerderijkatten', riep deelnemer Linda - zelf baasje van kater Job - en ze loodste ons naar een asiel in Beilen. Daar bleek ze een bekende. 'Edwin, mien jong', riep Linda naar de man achter de balie. 'Ken je me nog?' Edwin keek onzeker op. 'Ik was hier tien jaar geleden om Job te halen', verduidelijkte ze. 'En ik bel jullie elke week.' Nu viel het kwartje. 'Dan moet jij Linda zijn.'

Ik schoot in de lach. Linda belt alles en iedereen. De dierenarts, de visboer en blijkbaar ook het asiel worden telefonisch bestookt met allerhande vragen - over Job - en gezellige gesprekjes over het weer.

Ook toen Linda bij ons begon, belde ze op haar vrije dagen meerdere malen naar de boerderij. Tot acht keer per etmaal. Uit eenzaamheid, uit onrust: ze zocht de grens. Die geven we nu met één belafspraak op maandagochtend. Dan vertelt ze over het weekend en nemen we de tijd voor haar. Ze houdt zich er keurig aan.

Edwin wees ons de hokken met wilde boerderijkatten. 'Kies maar uit. Je mag ze ook allemáál meenemen.' Zeven paar schele kattenogen keken me angstig aan. Het waren niet de mooiste, ik vond ze zelfs eng. Mijn man wees naar een rode kater - een halve tijger: 'Die nemen we. Sowieso.' Linda's keus viel op een grote grijze met een hap uit zijn oor. Ik ging voor een kitten. 'Pak maar in, Edwin, ze gaan een rijk leven tegemoet.'

De volgende dag lagen er drie dode ratten op de deurmat.