Onzekerheid knaagt aan boeren Landbouwkoloniën

Als het gebied in 2018 wordt aangewezen tot Unesco Werelderfgoed, treedt rond de kernen Frederiksoord, Wilhelminaoord en Willemsoord een beschermingszone in werking die de agrarische bedrijfsontwikkeling kan beperken. De zone omvat in totaal ruim 4.600 hectare landbouwgrond, waarvan zo'n 3.000 hectare particulier eigendom is van de agrariërs. De overige grond is in handen van de Maatschappij van Weldadigheid.

Aanvraag

De stuurgroep die de aanvraag bij Unesco onder haar hoede heeft, zegt dat aanwijzing tot Werelderfgoed en de bijbehorende beschermingszone geen invloed hebben op de huidige bedrijven. Dat zou ook worden bekrachtigd in een convenant. Samen met Veenhuizen, Ommerschans en gelijksoortige koloniën bij Merksel in België is het gebied bijzonder om zijn vormgeving en rijke sociale geschiedenis.

De boeren vinden de tekst van het convenant ook na diverse overleggen de afgelopen maanden nog steeds te vaag. 'Aan de huidige bedrijfsomvang wordt dan misschien niet getornd, maar hoe zit het in de toekomst, kunnen we dan ook nog doorgroeien?', vat Herbert van Hummel de zorgen samen.

Vrije boeren

Veehouder Van Hummel uit Vledderveen is een van de circa zeventig boeren die midden in de zone zitten met hun bedrijf. 'We voelen ons nu nog 'vrije boeren', zoals dat hier heet, maar blijft dat in de toekomst ook zo?' Tot nog toe wil de stuurgroep de boeren geen zekerheid bieden over toekomstig ruimtelijk beleid. De boeren vrezen daarom voor daling van de verkoopwaarde van hun bedrijven.

De groep boeren heeft inmiddels een advocaat in de arm genomen om sterker te staan in de gesprekken met de stuurgroep. Ook hebben ze een eigen convenanttekst laten opstellen. 'Hadden ze van tevoren maar gevraagd hoe een en ander in elkaar te steken, dan hadden ze ons waarschijnlijk wel meegekregen. Nu werden we geconfronteerd met een zone die al vast lag, en dat knaagt', aldus Van Hummel.