‘Rundvee: 10 procent varkensrechten’

Pieter Stokkermans‘Het is daarmee een generieke regeling voor iedere ondernemer’, stelt de Brabantse varkenshouder.
Bij het plan wordt een en referentiedatum genoemd. ‘Wat mij betreft is dat ook 2 juli 2015, net als bij de fosfaatrechten’, stelt Van Paassen. Op die datum wordt van iedere varkenshouder het aantal varkensrechten geteld. Vervolgens wordt 10 procent van die rechten bestempeld als varkenrecht-fosfaatrecht.
‘Die dubbeldoelrechten mag iedere varkenshouder aan een melkveehouder verkopen. De blijvers kunnen vervolgens reguliere varkensrechten terugkopen. Door de beperkte daling in de omvang van de sector zijn de gevolgen voor de afnemers en toeleveranciers te overzien.’
Volgens ondernemer heeft zijn plan meerdere plussen . ‘De druk op de fosfaatrechten wordt minder. Hierdoor hoeven rundveehouders minder voor de aankoop van fosfaatrechten te betalen’, legt hij uit.
‘Ook voor blijvers is dit gunstig. Vanwege de enorme vraag naar fosfaatrechten kunnen de varkenshouders dit deel van hun varkensrechten voor een relatief mooie prijs verkopen. Daarbij kunnen ze goedkopere, reguliere varkensrechten aanschaffen. Dit systeem zorgt er ook voor dat de prijs voor reguliere varkensrechten iets wordt verhoogd. Voor stoppers is dit eveneens een prima plan.’
Hoewel er nog geen prijzen bekend zijn, komt het er in de praktijk op neer dat een varkenshouder 10 procent van zijn varkensrechten verkoopt voor, naar Van Paassens schatting 500 tot 1.000 euro per varkensrecht. Dit is de vrije keuze voor iedere ondernemer. Omgerekend bij vijfenhalf varken voor een melkkoe is dit 2.750 tot 5.500 euro per melkkoe.
Dit betekent op bedrijfsniveau dat een varkenshouder met tweeduizend varkensrechten maximaal tweehonderd varkensrechten aan een rundveehouder mag verkopen. Bij 1.000 euro per recht is dit 200.000 euro. Eventueel kan hij reguliere rechten terugkopen voor 50 tot 80 euro per varkensrecht, die hem dan tussen de 10.000 en 16.000 euro kosten.
Van Paassen hoopt daarbij dat de rechten in de vrije markt zijn te verhandelen, rechtstreeks tussen melkveehouder en varkenshouder. Als alle varkenshouders hun dubbeldoelrechten hebben verkocht, worden het fosfaatrechten. Voor de rest blijven de schotten tussen de sectoren.

Draagvlak

Volgens de varkenshouder kan dit plan op veel draagvlak rekenen. ‘Alle varkenshouders zijn bij dit plan gelijk. Dat creëert gemakkelijk draagvlak. Daarbij biedt deze regeling binnen twaalf maanden een concrete oplossing. Voor rundveehouders haalt dit de druk van de markt voor fosfaatrechten, doordat er meer fosfaatrechten op de markt komen.’
Verder verwacht de ondernemer dat de overheid en de rundveesector worstelen met een groot aantal knelgevallen. ‘Met de toekenning van veel knelgevallen wordt er bij andere ondernemers gekort. Dat is wellicht op deze manier te voorkomen. Door een betaalbaar alternatief te bieden kunnen veel melkveehouders hun eigen problemen oplossen.’
Varkenshouderijbestuurders be-discussiëren het 10-procentplan. Ze bekijken of dit onderdeel kan zijn van de ‘Vitale varkenshouderij’ voor de toekomst van de sector. ‘Hiervoor zou de zaak nog eens doorgerekend moeten worden. Het is tenslotte een deeloplossing.’
Vanuit de Producenten Organisatie Varkenshouderij (POV) wordt vooralsnog niet positief gereageerd. ‘We hebben eerder al aangegeven geen voorstander te zijn van de uitwisseling van rechten. Dat blijft voorlopig zo. Iedere sector moet zijn eigen probleem oplossen’, stelt POV-voorzitter Ingrid Jansen resoluut. LTO-bestuurder Eric Douma wil eerst het totaalplan ‘Vitale varkenshouderij’ zien, voordat hij reageert.