Pasen

Pasen, het feest met veel betekenissen en waar eieren en paasvuren niet mogen ontbreken. Het is een feest van ‘bevrijding’ en ‘vernieuwing’, nieuw leven. Tijdens het joodse feest Pesach, waarin de uittocht uit Egypte wordt herdacht, wordt een hardgekookt ei neergelegd op de seiderschotel.
Vroeger was Pasen in onze streken een landbouwfeest. Het feest markeerde het begin van de lente en het einde van de schaarste die heerste als de voorraden in de winter opraakten. Boeren begroeven eieren in hun velden, omdat ze deze beschouwden als kiem van kracht. Hiermee hoopten ze dat de eieren hun kracht zouden overbrengen en voor een goede oogst zouden zorgen.
Het ei heeft ook de symbolische functie van onschuld en kwetsbaarheid. Als het bevruchte ei openbreekt, betreedt een klein kuiken, een compleet onschuldig nieuw leven, onze wereld. De natuur die nieuw leven schenkt. Een natuur die weder opstaat, zoals de wederopstanding van de Christus. Vrij van smet, vrij van kwaad.
Een andere eeuwenoude traditie is het ontsteken van paasvuren. In de 17e eeuw werden er in het protestantisme pogingen ondernomen om paasvuren te verbieden. Toen dat niet lukte, werden de paasvuren gekerstend. De kerk maakte van het paasvuur het aansteken van de paaskaars. Het vuur loutert en zuivert. Oftewel, het verdrijft ‘kwade’ geesten en negatieve gedachten. Wat blijft is as, vruchtbaar voor de velden waaruit nieuw leven mag ontstaan.
Het zijn voorbeelden van omgaan met vernieuwd leven. Elk jaar is het weer speciaal om de wereld om ons heen zo te zien veranderen na die lange wintermaanden. Het voorjaar ontwaakt de wereld.
Leven geven heeft alles met Pasen te maken. Het is geloven, hopen en vertrouwen. Hoe we Pasen ook vieren, met gekleurde eieren, paasvuren en gele narcissen op tafel, laat Pasen vooral een feest van vreugde zijn. Vreugde vanwege een nieuw begin en tevens een feest van loutering om te mogen groeien tot de mens die wij eigenlijk zijn.
Zalig Pasen.

Marielle Beusmans,