Als het vuur gedoofd is...

Onlangs was het populaire duo Acda en De Munnik op afscheidstournee in Deventer. Vorig jaar zagen mijn vrouw en ik hen ook al bij een concert met onder meer het lied ‘Als het vuur gedoofd is’. Wellicht zijn hun inspiratie en motivatie minder, maar mooie liederen maken ze nog steeds.
In de week daarop hebben we helaas een zeer fijne boer, Roelof Boschloo uit Colmschate, naar zijn laatste rustplaats gebracht. Toen ik als ondernemer begon met mijn ouders, mochten we bij hem een stal huren. Mede daardoor konden we langzaam ons bedrijf vormgeven.
Roelof en zijn vrouw Nel waren altijd zeer betrokken bij onze activiteiten en gaven hier uiting aan door mee te denken. Na een aantal jaren waren de schuren niet meer bruikbaar en werd de boerderij een woonboerderij. Maar de betrokkenheid bij het boeren was bij Roelof onverminderd groot. Hij was echt van de jaren zestig. Als je rommel had, moest je dat opruimen en verbranden.
Iedere week zag en ‘genoot’ een groot gedeelte van Deventer van de verbrandingsactiviteiten van Roelof. Het werd door iedereen gedoogd, want de boer moest toch even wat opruimen en regelmatig brachten de mensen nog iets extra’s om te verbranden. Maar in de loop der jaren werden er extra regels opgelegd en werd het branden aan banden gelegd. Als het vuur gedoofd is…
Het verbaasde ons dan ook niet dat Roelof na zijn overlijden graag gecremeerd wilde worden. Zijn zoon sprak tijdens de uitvaart woorden van trots uit over zijn vader: ‘Roelof was een boer onder de boeren.’
Maar ook de buurt gaf hem het gevoel dat hij nog boer was en met het vuur van de crematie doofde het vuur van Roelof.
Het zette mij aan het denken; is boer zijn ook ondernemen? Of is het een geuzennaam die met het KRO-programma ‘Boer zoekt vrouw’ een extra dimensie kreeg? In deze flitsende tijd merken we dat waardering van burgers niet zomaar meer aan de orde is. Nee, je moet soms ondernemen met juridische ondersteuning en altijd maar innovatief zijn en nieuwe zaken ontwikkelen. Want met problemen als vogelgriep, lagere prijzen en opkomende bemoeienissen van mensen buiten de agrarische sector, moeten we blijven ‘branden’. Want mij is wel duidelijk: als het vuur gedoofd is, komen de wolven.

Erik Stegink