Eerst controle over diegriep, daarna het vervolg

De pluimveesector slaat een gematigde toon aan in de afwikkeling van maatregelen die ze treft als gevolg van de uitbraak van de vogelgriep.
De meeste pluimveehouders hebben de situatie in 2003 nog op hun netvlies staan, nu zij opnieuw met hoogpathogene aviaire influenza (AI) worden geconfronteerd. Kippenvlees- en eierproducenten hebben hun lessen geleerd. Ze acteren een stuk scherper en rationeler dan tien jaar geleden.
Ook nu (op vrijdagochtend) er een volle week geen nieuwe gevallen zijn, wordt geen moord en brand geschreeuwd. De oproep om de sector niet langer dan nodig te beteugelen wordt vergezeld van uitingen van waardering voor het ministerie, de Gezondheidsdienst voor Dieren en andere instanties.
Dat wil niet zeggen dat het voor veel boeren in deze sector niet ontzettend knijpt. Het is een sector waarin bedrijven al snel in de knel komen als er twee of drie dagen geen beweging mogelijk is. Het betekent ook dat er wel degelijk druk wordt uitgeoefend om pluimveehouders niet langer dan strikt noodzakelijk af te sluiten van de buitenwereld.
Die druk en kritiek richten zich echter met name op onpraktische begrenzingen en neveneffecten. Samenwerken aan een effectieve aanpak van deze crisis. Ondanks de forse preventieschade. Die verantwoordelijke houding draagt bij aan bestuurlijk draagvlak voor versoepeling van de maatregelen wanneer dat opnieuw kan. Het verhoogt ook de geloofwaardigheid, mocht er onverhoopt toch een nieuw geval bijkomen.
Het evenwicht tussen de tijd nemen om risico’s op verspreiding tegen te gaan en het onnodig lang beteugelen van een sector in zijn economische activiteit is wankel. Het siert de pluimveesector dat het die balans ondanks de financiële en emotionele schade weet te bewaken.