Varkensbedrijf Vair: jonge biggen leren heel snel

Michiel en Marijke Nooijen hebben in het Noord-Brabantse Erp een kleinschalig varkensbedrijf, genaamd Vair Varkenshuis, met ruimte voor zo’n 60 zeugen en 250 vleesvarkens.
Uitgangspunt bij het bouwen van de stallen van Vair Varkenshuis - dat vorig jaar in gebruik genomen is - was om de varkens zoveel mogelijk gelegenheid te bieden hun natuurlijke gedrag uit te oefenen.
Zowel de kraamopfokhokken als de hokken voor gespeende biggen en vleesvarkens zijn voorzien van varkenstoiletten. Bij Vair Varkenshuis zijn dat gedeeltes van het hok met driekantrooster.
Onder de roosters zit een bolle mestband waar urine direct afloopt en waar mest blijft liggen. ‘Zo scheiden we mest en urine bij de bron en is de ammoniakemissie minimaal’, vertelt Marijke Nooijen.
Ze is enthousiast over de manier waarop de varkens gebruikmaken van hun huisvesting. ‘We zijn supertevreden. Bij de vleesvarkens zien we dat minstens 80 procent van de varkens gebruikmaakt van het toiletgedeelte om te mesten.’
‘Als varkens niet op het toilet mesten, gebeurt dat meestal als we de deuren naar de buitenuitloop hebben geopend. Sommige varkens zien dan hun kans schoon om op nog grotere afstand van hun ligplek te mesten’, vertelt Nooijen.
Nooijen hoopt dat ze met wat aanpassingen de biggen beter kan trainen om gebruik te maken van het toiletgedeelte. ‘Biggen hebben een groot leervermogen. Dat ze al op jonge leeftijd van hun moeder leren om hun behoefte op een bepaalde plek te doen is volgens mij de belangrijkste succesfactor voor een goed gebruik van het varkenstoilet’, stelt ze.

Twee tomen

‘We experimenteren momenteel met het bij elkaar brengen van twee tomen. Wellicht heeft de ene zeug een betere invloed op de biggen dan de andere, en kunnen we daar op die manier van profiteren.’
Een ander experiment is het overbrengen van wat biggenmest vanuit het kraamopfokhok naar het toilet in het vleesvarkenshok bij het verplaatsen van de biggen. ‘We hopen dat de biggen door de geur van de mest nog meer geprikkeld worden om op die plek hun behoefte te doen.’