‘Dat het zo hard zou gaan, had ik niet verwacht’

Tienke WoudaLoohuis en haar ouders stonden in 2003 voor de keuze: het melkveebedrijf van zeventig koeien verplaatsen of een andere tak beginnen. ‘Uitbreiding van het melkveebedrijf was noodzakelijk, maar hier konden we niet vergroten, omdat we te dicht tegen Denekamp aanzaten. Ik werkte fulltime in een woongroep voor verstandelijk gehandicapten bij zorginstelling ‘t Bouwhuis in Enschede en zag mogelijkheden om een zorgboerderij te beginnen.’
Het bedrijf hield veertig stuks jongvee aan. ‘Het was een hele omslag voor mijn vader.’
Aanvankelijk ving het gezin overdag kinderen op. Dat veranderde toen ouders vroegen of hun kind ook een nacht kon blijven slapen. Erve Remerman beschikt nu over dertien bedden voor kinderen tot achttien jaar, waarvan er twaalf continu bezet zijn.
‘Ik ging overal naartoe om mijn netwerk uit te vergroten.’ De mond-tot-mondreclame wierp zijn vruchten af.Het aantal cliënten breidde uit. Inmiddels heeft Loohuis, die ook voorzitter van LTO Noord-afdeling Dinkelland/Oldenzaal is, 41 mensen in dienst.
Meer tegenslag had ze met de minicamping die ze in 2008 opzette, bedoeld voor familie van haar cliënten. ‘We wilden de ouders zo veel mogelijk ontlasten tijdens hun vakantie. Een kind met een verstandelijke beperking of psychische stoornis is niet zo flexibel als het gezin waar het uitkomt. Samen op vakantie houden ze niet vol, bij ons kon dat wel.’
Doordat het persoonsgebonden budget op de schop ging, was het financieel niet haalbaar om de camping in de benen te houden. ‘Dit is het laatste jaar dat we de camping hebben. Het is jammer, het was een heel mooi idee. Sporadisch komt hier een enkele 65-plusser om hier te overnachten. Dat is niet onze doelgroep. Iets afstoten is ook ondernemen. Het was achteraf gezien misschien niet de juiste keuze om een camping te beginnen, maar we leren overal van. We steken er alle energie in om onze pijlen ergens anders op te richten.’

Integratie

Druk bezig zijn ze op dit moment met het ontwikkelen van de derde locatie, Erve Meinders in Tilligte, een zorgboerderij voor volwassenen. Deze vorm van zorg is Loohuis niet onbekend. Ze heeft al de zorg over zeven volwassen verstandelijk gehandicapten in een woning in Lattrop. De bouw van een woning voor twaalf bewoners met een beperking in Tilligte is in december afgerond.
Integratie van het bedrijf is een van de speerpunten. ‘In de dorpsraad heb ik de inwoners van Tilligte betrokken bij onze plannen. De cliënten gaan het voetbalveld onderhouden en meehelpen in de manege.’
Ook zet Loohuis in op werken met producten uit de streek door de aanleg van een eigen moestuin, thee- en kruidentuin. ‘Veel van de problemen die onze cliënten hebben, komen voort uit onze voeding, is mijn overtuiging. We willen dus minder eten uit pakjes en meer werken met verse producten.’ De producten worden verkocht in de boerderijwinkel die door cliënten wordt gerund. Voor de inwoners van Tilligte wil Loohuis een bezorgservice bieden voor groente en fruit.
Hoewel haar corebusiness de zorg is, probeert Loohuis ook zo veel mogelijk kinderen uit de zorg te houden. Samen met ’t Iemenschoer en Korhoen, onderwijs voor zeer moeilijk lerende kinderen, wil ze de nevenlocatie op Erve Remerman uitbreiden. Een leerkracht van ‘t Iemenschoer geeft er les en een begeleider van Erve Remerman ondersteunt daarbij.
‘We willen maximaal uitbreiden tot drie klassen met ieder zes kinderen. Vorig jaar september is de eerste klas van vijf kinderen gestart. De boerderij geeft de kinderen rust in hun hoofd, ze kunnen beter leren.’