Samenwerking

Het was me de maand wel. Bijna iedere dag bereikte me een onheilstijding. Berichten over de glastuinbouw waar dagelijks de bank ergens in Nederland de stekker eruit trekt en bedrijven te koop aanbiedt. Dat zegt niets over het vakmanschap van de tuinder, maar alles over de markt van dit moment. Te veel aanbod, te weinig vraag, meer aanbieders uit andere landen, inkopers die voor de supermarkten de markt afstruinen, het zijn belangrijke factoren.
Ik houd mijn hart vast voor andere sectoren. De ontwikkelingen in de glastuinbouw zijn vaak de ‘aanzegger’ voor wat enkele jaren later in andere intensieve sectoren, zoals de varkenshouderij, zal plaatsvinden. Kijk maar eens om u heen. Een glastuinder die een te lage prijs beurt voor zijn product bouwt er een kas bij. En een varkenshouder die last heeft van een te lage vergoeding voor zijn varken investeert in verdere kostprijsverlaging en schaalvergroting. The race to the bottom met alleen verliezers, is dat duurzaam ondernemen?
De ‘altijd laagste prijs’-strategie van een grote supermarktketen is zo’n slecht signaal naar producent én consument. Het betekent nog verder uitknijpen en de marges verkleinen. Het is een neerwaartse spiraal waar we niet uitkomen.
Voor LTO-bestuurders is de opdracht om op deze ontwikkelingen een antwoord te geven. Dat zijn we niet gewend. We kijken naar de overheid voor duurzame oplossingen, maar daar komt de oplossing niet alleen vandaan. We staan voor de uitdaging om samen met onze leden te werken aan andere systemen waarin een eerlijke beloning, beter matchen van vraag en aanbod, versterken van de positie van ondernemers in de keten en eigenaarschap van het concept belangrijke pijlers zijn.
Sleutelwoord is samenwerking! Willen en kunnen we dat? Zolang we wegkijken, schiet het niet op en is een duurzaam perspectief ver weg.

Hans Huijbers