'Slechts één draad scheidt natuur en landbouw'

Het is niet anders dan het altijd is geweest. Landbouw en natuur zijn met elkaar verweven. Bijna overal waar boeren zijn, is de natuur niet ver weg. De gemiddelde boer weet dan ook meer over vogels en planten te vertellen dan iemand uit de stad.

Er is wel wat veranderd. De landbouw is sinds de jaren vijftig intensiever geworden, de natuur kwetsbaarder. In de stikstofproblematiek loopt zowel de landbouw als de natuur vast. De crux voor een oplossing zit in hoe we omgaan met de overgangsgebieden tussen landbouw en natuur. De 250 meter rondom Natura 2000. Het is de kunst om daar niet alleen de natuur, maar vooral ook de boeren beter te laten worden. Een nieuwe agrarische invulling van de randen rondom natuurgebied.

Zoals wel vaker in de geschiedenis is het gebruik van grond de belangrijkste troef om dingen te veranderen. Een vorm van kavelruil. Stroken creëren met extensievere vormen van landbouw. Nieuw onderzoek in opdracht van het landbouwministerie bevestigt dit; zonder actief grondbeleid in zones rondom Natura 2000-gebieden komt het toekomstperspectief van zowel boeren als natuur en waterkwaliteit onder druk te staan.

Maar dan moet er wel vertrouwen zijn tussen de partijen in het gebied. Daar ontbreekt het aan. Dat begint met het serieus nemen van het belang van de landbouw in deze gebieden. Het is tenslotte boerengrond, naast natuur. Zoals het altijd is geweest.