'Altijd maar weer die eindejaarsstress'

Column Glasgroenten Inge Bergsma-de Vries 03 jan 2025 om 11:00uur

December, de laatste maand van het jaar, wat een stress. Met drie kleine kinderen die nog heilig in de mannen met een lange baard geloven, begint de stress eigenlijk al halverwege november. En dan hebben wij in de familie ook nog enkele slecht geplande verjaardagen, waardoor het tot het eind van het jaar een aaneenschakeling van feestjes is.

Inge Bergsma-de Vries, komkommerteler in Erica

Deze spanningen zorgen altijd voor slechte nachten en daardoor een slechte lichamelijke weerstand. Het draagt eraan bij dat we traditioneel ook altijd een rondje ziek zijn, zo aan het einde van het jaar.

Af en toe een feestje is overigens heel goed natuurlijk. In oktober hebben we standaard het personeelsfeest van ons bedrijf. Daarmee vieren we het einde van het komkommerseizoen. Een periode waarin we blij zijn dat de oogstdrukte voorbij, al is het ook direct het begin van het voorbereiden op de grote schoonmaak tegen het einde van het jaar. Dit jaar hadden we een feest met een pokerthema, superleuk om te zien hoe al onze medewerkers dan hun best doen.

Daar waar we tien jaar geleden nog genoegen namen met een bescheiden feestje pakken we nu echt wel uit. Misschien hoort het ook wel bij de nieuwe arbeidsvoorwaarden. Feestjes, onderlinge voetbaltoernooien, fruit op het werk, cursussen en lang leven ontwikkelen samen met de medewerkers.

Grote audits, lobbywerk, werken aan onze duurzaamheidsagenda; het werk als glastuinder is nooit saai

Inge Bergsma-de Vries, komkommerteler in Erica (DR)

Er gebeurt heel wat tegenwoordig. Waar tot vorig jaar personeelszaken – ofwel HR – een taak van mij was, is er inmiddels iemand aangenomen om die functie in te vullen. En zo worden we steeds professioneler met een mooi kantoor en drie collega's voor al het papierwerk. Grote audits, lobbywerk, werken aan onze duurzaamheidsagenda. Het maakt het werk als glastuinder in ieder geval nooit saai.

Deze laatste weken van het jaar zijn ook de weken van terugkijken, maar zeker ook van vooruitkijken. Wat hebben we bereikt, welke stappen hebben we weer gemaakt? En wat willen we volgend jaar? Nou we hebben nog plannen genoeg. Die worden vervolgens standaard besproken aan de tafel tijdens het kerstdiner.

Nu, op het moment van schrijven van deze column, is het bijna de laatste dag van het jaar. Terwijl ik bezig ben met de inkopen voor oud en nieuw, een plotseling ingelaste zaalvoetbaltraining en de verjaardag van mijn broer, probeer ik ook nog deze column op tijd aan te leveren.

Einde van het jaar dus: druk, chaos, bezinning, familie. Eigenlijk is deze column een perfecte afspiegeling geworden van hoe het bij mij gaat. Gelukkig is het bijna januari, dan kunnen we weer rustig toewerken naar de eindejaarsstress van 2025.