Lobby op afstand is wennen

In de eerste periode van de coronamaatregelen werd onze vrijheid als inwoners van Brussel behoorlijk ingeperkt. Op straat kon je zomaar door de politie worden gevraagd naar de reden waarom je daar was. Thuiswerken was verplicht, tenzij je een vitaal beroep had, en alle winkels, behalve supermarkten en apotheken, werden gesloten.

Voor veel leden en medewerkers van de Europese instellingen en belangenbehartigers reden om terug te gaan naar het land van herkomst. Ik herkende het gevoel en mijn opluchting was dan ook groot toen de Belgische politie akkoord ging met het uittreksel van de Kamer van Koophandel in mijn hand: ik mocht naar onze boerderij in Drenthe en kon te zijner tijd ook weer terug naar Brussel.

Wachten op regen

Terug op de boerderij verschoof de aandacht enigszins van Europese plannen naar voorjaarswerkzaamheden en daarna net zoals voor velen: naar wachten op de regen.

Ondertussen bleek lobbyen op afstand voor mijn collega’s en mij al een uitdaging op zich. Als landbouwlobbyist werk ik veel samen met collega’s in de Europese landbouwkoepel Copa Cogeca en normaal zitten we zelfs in hetzelfde gebouw. Lijnen zijn kort, je loopt gemakkelijk ergens binnen en de noodzakelijke afstemming is zo gebeurd. Precies hetzelfde geldt voor contact met beleidsmakers.

Hoewel veel documenten natuurlijk via de e-mail gaan, is naast inhoudelijke voorbereiding ook de sociale component belangrijk in het vak. Iemand in een call, met of zonder beeld, ergens van overtuigen is toch anders dan face to face. Formele en informele bijeenkomsten hebben het bijkomende voordeel dat je mensen weer even ziet en simpelweg even de hand schudt. Niet onbelangrijk in een tijd waarin de Europese Commissie zowel twee ambitieuze strategieën (van-boer-tot-bord en de biodiversiteitsstrategie) en ook budgetvoorstellen voor het meerjarig Europees budget, inclusief economisch herstelplan vanwege de coronacrisis, presenteert.

Sommige Brussels stakeholders en collega’s zullen pas na de zomer weer naar België komen. Toch is het contact met hen weer intensief: ook voor ons went deze nieuwe realiteit.

Inmiddels ben ik zelf weer in het Brusselse en is de eerste koffieafspraak (op anderhalve meter) al gemaakt. En ondanks dat deze afspraak buiten is, hoop ik nog steeds op regen.