Transitie

Met name voor fruittelers in Zuid-Limburg die de afgelopen jaren al met tegenslag van markt en weerinvloeden zijn geconfronteerd, is de recente hagelschade een nieuwe domper. Door de toename van de extremen in weersomstandigheden zal er weer aandacht komen voor de rol van de agrarische sector om het waterbufferende vermogen van onze gronden te verbeteren.

Verder is er laatste tijd veel aandacht voor landschapskwaliteit en biodiversiteit. Met name onder de aandacht gebracht door natuur- en milieuorganisaties. Wat mij opvalt in deze discussies, is dat de rol van voedselproductie vaak tot bijzaak lijkt verworden. De beschikbaarheid van kwalitatief goed voedsel lijkt te vanzelfsprekend geworden. Maar in de naoorlogse tijd was het mantra: nooit meer honger en betaalbaar voedsel voor iedereen.

Boeren zijn gestimuleerd de productie op te voeren en moesten tegelijkertijd hun inkomen uit de markt halen door afbouw van vangnetten en subsidies. In de loop der tijd zijn we als sector door economische druk, toenemende wet- en regelgeving en een veranderende maatschappij vaak onterecht in een negatief daglicht komen te staan.

Veel agrarisch ondernemers zijn zich bewust van hun rol in het vinden van oplossingen. De gronden die wij als agrariërs in gebruik hebben, zijn hierbij cruciaal om tot oplossingen te komen. Hierbij denk ik dus naast voedselproductie aan waterbuffering, biodiversiteitsopgaven en energietransitie.

Dit zal echter niet vanzelf gaan en daarom moeten er keuzes worden gemaakt, zodat agrarisch ondernemers die hieraan een bijdrage leveren langdurig worden ondersteund en hiervoor de ruimte krijgen. Door eisen te stellen zonder een alternatief te bieden, komt deze transitie niet van de grond.