Plattelandsvoorzieningen verdwijnen

Het leven op het Ierse platteland is mooi. Maar beetje bij beetje verdwijnen veel van de mooie dingen hier.
Het is al lang niet meer zo dat er in ieder gehucht behalve een kerk en een schooltje drie kroegen zijn.
Ook de kleine winkeltjes op het platteland, vaak gecombineerd met een pub, zijn vrijwel allemaal dicht.
Toen mijn vriend Haske ruim twintig jaar geleden in Ierland kwam wonen, kon hij nog lopend of op de fiets naar het winkeltje op de kruising om brood en andere basisbenodigdheden te kopen.
Dat winkeltje is al jaren dicht en we weten niet beter dan dat we in de auto moeten stappen om naar het dorp, 5 kilometer verderop, te rijden.
Onze dichtstbijzijnde kroeg heeft inmiddels gelimiteerde openingstijden. Het café gaat pas om vier uur ’s middags open.
Een buurman, die graag een borrel lust, grapte dat hij en zijn kameraden nu van ellende aan het werk moeten.
Maar ik geloof dat ze nu overdag ergens anders beginnen met drinken en de dag eindigen op hun vertrouwde stek.
Ook in de dorpen gaat het steeds verder bergafwaarts met de voorzieningen. Hoewel het aantal inwoners langzaam groeit, gaat het aantal plattelandsvoorzieningen hard achteruit.
Toen ik vijftien jaar geleden naar Ierland kwam, was het hier een bruisend gebeuren met winkeltjes, eetcafés en zo’n vijftien kroegen.
Nu is meer dan de helft daarvan gesloten.
Niet zo vreemd; als je nu op een doordeweekse avond naar de pub gaat, zit er niet meer dan een handjevol mensen aan de bar.
Met de winkels gaat het helaas niet veel beter. Veel winkelpanden staan leeg.
Af en toe opent iemand iets nieuws, maar vaak sluiten deze winkels een half jaar later de deuren al weer.
De enige zaken die nog wat lijken te verdienen in een klein dorp, zijn de drogist en de kappers.
Als mensen hier uit de buurt echt willen winkelen, rijden ze liever naar de stad.
Natuurlijk is het niet overal kommer en kwel. In toeristische gebieden is het vooral in de zomer hartstikke druk.
Maar de toerist die het ‘echte’ Ierland wil zien, komt wellicht van een koude kermis thuis. Als je eenmaal de toeristische routes verlaat, is er helaas niet meer zo veel te beleven.
Toch is Ierland nog steeds de moeite waard. De natuur is nog ongeveer hetzelfde en ook is er gelukkig aan de Ieren zelf niet veel veranderd.
Zij laten zich nog steeds niet opjagen en zijn nog net zo gastvrij als voorheen.
Die dingen maken het absoluut de moeite waard om hier te wonen.

Marion Roeleveld